BRIDGE ACROSS FOREVER

may mga araw na wala akong magawa at dinudugo ang utak ko ng mga mabubulaklak na salita at taning sarili ko lang naman ang pinapakilig ko... isa to sa mga kabaliwan na aking nagawa... ...wishful thinking returned to the place where i dreamed of a place so beautiful,with someone a man without a face... the perfect person to fit into my dangerous life. Imagination present day, ideal place to be with him... dejavu i've been here with you... the man already with a face, so radiant and here.. already in my life, after all these years... ahm..ano ba sinabi nya? ganyan talaga pag walang makain..hahaha

Ang entry na ito ay isang maiksi at at at brief...basta brief lang na paglalahad sa mga nakita ko sa mga kabataan na mayayaman at sa di pinalad na ipinanganak na hindi Zobel ang apelido. Minsan sa buhay kong napakaganda ay napadpad ako sa Marriot hotel..Di ako bagay sa mundong yun pero tama at masaya akong naranasan ko makatapak sa marmol nilang sahig at tumingala sa mataas nilang kisame na may kumikinang na chandelier...ispeeeel!:) Ng panahong ako'y pumasok sa mundong yun ay nakasuot ako ng pang ordinaryong tao di ako handa e.hahaha..Nagpapasalamat ako sa minamahal kong kasama ng mga araw na yun.Kundi dahil sa kanyang malaking partisipasyon ay di ako makakaabot sa pinagpalang lugar na yun.. Oh ayun nga..Dahil buwan ng Pebrero panahon na din kung saan ang mga high school ay magkakaron ng JS prom!!yikee js prom!!naalala mo pa ba ang mga panahon n ikaw ay nagpunta ng ikaw ay naka gown at naka heels na di mo naman alam pano sya ilakad..basta kelangan e.at naka make up ka pa ng bongg

Para sa mga kabataan ngayon ipagpaumanhin nyo ang aking obserbasyon, mahirap itago, mahirap kimkimin ang opinyon na aking dalahin. Di bale, di naman masama yung sasabihin ko, eto e, observations lang at mga pagtatanong sa sarili at sa mundong ating ginagalawan, 'anong nangyayare?' parte ba to ng ebolusyon ng tao o modernisasyon. Mahirap sagutin. Ako ay isang 90's baby, ngayon ay 21 years old na ako, oh galing ko mag compute.:)  Malapit na birthday ko..6 months na lang.haha. anyway, iddescribe ko pano ang buhay na kabataan nung lumalaki ako. Sa probinsya ako pinanganak, nanirahan kami sa kalupaan ng bangus at bagoong ng mga 5 years. Wala pa akong muwang sa buhay nun, naglalaro lang ako kaya medyo di ko na kayang ikwento ang 5 years na yun. 6 years old ako nung lumipat kami dito sa lungsod ng kamaynilaan at ako'y di naman masyadong na culture shock. Siguro dahil bata pa ako at wala akong paki sa mundo kaya di ako masyadong na gulat nung lumipat kami, ecept na lang sigur

"there is no oil without squeezing the olives, no wine without pressing the grapes. No fragrance without crushing the flowers and no real joy without sorrow." How do you appreciate life? how do you say you know the essence of happiness? Is it by having all grandeur in life? living in a mansion, eating with the president, partying inside the Malacanan? Living in fame and enjoying the authority bestowed upon you by the people and just wasting it by loitering inside your air conditioned office and flirting with your secretary? We're going away from my point of discussion, politically engrossed individual like me won't go far.hahaha..kidding!myself. Anyway hiway..What am trying to say here is that, sometimes people think that life would be better if they are always happy, elated and enjoying the goodness of this world we live in. but think about it, how will you know that you're really happy when you don't know the feeling of 'not being happy' or sorrow.

Bilang isang babae na wholesome at konserbatibo (weh?), ang pagbati ng mga kalalakihan sakahit anong lugar ay isang bagay na di lang naman ako ang nakaka experience.haha.Kahit sinong babaeng tanungin mo may experience na gantio..Halina't ungkatin natin bakit tayo binabati ng ilang lalake sa mga kalyeng dinadaanan natin at sa kahit anong lugar lalo na't magisa ka lang. Isang mainit at nagbabagang araw habang ikaw ay nanlalagkit at tinatahak ang kaguluhan ng Quaipo, may nakita ka sa di kalayuan na nagtitinda ng pirated dvds. Ang isip mo e, ano kayang bago? hhindi..wala kang iniisip dadaan ka lang naman ee. Malapit na, nakita ka nya na dadaan sa harap nya, hihinto sya mag alok sa mga taong nagdaraan para tignan ka at pag nasa harap ka na nya, babatiin ka nya, "hi ate, ganda mo ah". anong magiging reaction mo? a) *&%*#$ 'to akala mo sinong gwapo b) hi kuya, libre na lang yag tinda mo   c) what?i can't understand you. d) deadma, keber. Usually mas maganda

Gulo diba? May bagong epidemyang kumakalat kaibigan..kapansin pansin na ang malalaking camera na tinatawag na slr ay sumikat ng muli..digital na nga lang sya..hindi ka na bibili ng film sa agfa, nikon, mitsubishi...ay sasakyan pala yun...Pero yung nga..digital na sya kaya mas madaling gamitin at hip lang..syempre ang mahal nun.pag gumamit ka nun astig ka, mayaman! kahit di photographer pwedeng gumamit ng ganun kasi uso?ewan ko...gusto ko dn naman nun, ang ganda kasi ng quality ng pikchurs...pero di naman yun ang punto de vista ko dito...ayon sa titulo na aking ginamit ang pikchur na nagppikchur ay ang kumakalat na profile pictures ng iba't ibang tao na nasa aktong kinukunan nila ng pikchur ang nagppikchur sa kanila..na gets mo ba? so ang kakalabasan e ang pikchur nila na natatakpan ang kanilang mukha ng hebigat over sa cool na slr!!!woah! hanep men!anong binatbat ng profile pik ng iba na naka 2 piece dyan? Walang basagan ng trip.bakit ko nga ba pinapakelaman ang bagay na di naman

Isang araw, sa kaharian ng T'uti na puno ng kasiyahan at ang mga hayop ay nagsasalita may isang mahiwagang pangyayare na di inaasahan.  May isang batang mataba at maitim ang nakapasok sa kaharian. Nag panic ang mga isagani... eto ay ang mga gatekeepers ng T'uti. Mukha silang mga langgam na malalaki tapos meron silang helmet at dalang espada. 'stig!!! Pero dahil ang matabang bata ay wais, nag dala syang asukal para ipang entice para makatulog sa kabusugan ang mga isagani! awesome! Habang sya ay naglalakad sa kaharian, nakarinig sya n tugtuging may titulong teach me how to jagger na tila nag paparty sa di kalayuan. "wow!party peeps! hanapin!" at tumakbo sya na parang si superman. Habang sya ay naglalakad naisip nya na ang 'di kalayuan' na distansya ay malayo pala. naisip din pala nya na ang kagubatang yun ay wala pa syang nakikitang hayop..."it's weird mate!" sabi pa nya. Inabot sya ng 3 days kakalakad, pumayat na sya wala padin yung party