Skip to main content

Posts

Showing posts from January, 2018

Panahong Nagmamadali at Pabago-bago

Sa henerasyong laging nagmamadali, ang mga ipinanganak sa panahong walang pag aatubili, namamangha kung paanong oras ay tila napakaliksi. Bakit nga ba ang araw ngayo'y parang laging pagod at gusto'y gabi na lang lagi? Minsan aaraw, minsan kukulimlim, minsa'y presko ang hangin. Kadalasan, ang bilis ng tanghali. Ang dating siesta, ngayo'y puro na lang pagttrabaho at ayaw umuwi. Bilang ipinanganak sa huling dekada ng inosenteng pagkabata, mangmang sa mundo ng teknolohiya, may panahon na ang puso ko'y puno ng agam-agam. Bakit parang gaya ng panahon, ang tao ay nagiging pabigla-bigla, sa pagdedesisyon, sa pag-ibig at pag-aasawa? May isa akong kakilala, kaibigang matalik, kapatid kong turing. Ilang taon na lang, ang edad nya'y lilisan na sa kalendaryong Lunar. Galing sa relasyong matatag, ngunit nagdesisyon ang tadhanang wag ng tumagal. Sya'y naghahanap, nagmamadali, humihingi ng signo sa mga talang kumikislap, kung may pag-ibig nga bang para sa

Bitter Weather

You were in my far past, And I'm moving on. You were in my dream, so real, it felt like we're living in reality. T'was a novel-like dream, of stardust and strawberry cream. You called, and I found you walking around your office warily. I knocked, but you seemed busy. I waited. Time could be as cruel as the weather, the agony of waiting to rain felt forever. After the unsettling hours of standstill, I saw you at the doorway, waiving at someone who looked exactly like me. An apparition or just my anxiety toying with me? My footsteps came to a halt, I can't move. I saw how your eyes sparkle and your smiles danced with hers. It was sheer, unyielding happiness. Every heartbeat was harrowing, every breath tormented my lungs within. I heard myself screaming your name, but words never came. Tears sprung, with trembling knees I turned and walked away. I was weak and the joy of seeing you after eons were replaced with anguish and melancholy. Oh, how I

TANONGTONGTONG

Bakit ba natin inaadbans ang relo natin eh alam naman nating advanced sya? Paano na wwire sa utak natin na hindi ma late pag adbans ang ating oras, kung alam naman nating adbans nga sya in the first place? Kung ang tissue ay galing sa puno, paano sya nagiging malambot, at swabe ipunas sa kung saan saang bahagi ng katawan? Tingin mo mauubos ang tubig sa Earth? kasi hindi naman sya narerecycle.. Anong force ang nagpapatakbo sa selpon, bakit sobrang adik, to the point na hindi na mabuhay ang tao without it? Bakit napakadaming apps sa Play Store? Saan gawa ang graba? Bakit tinawag na black friday? May maitim ba sa Biyernes? Bakit hindi na lang gawing worldwide celebration ang Thanksgiving? It would make sense naman kung magkaron tayo ng sense of gratitude lahat diba? Sino ba nakaimbento na magkaron ng ninong at ninang? Eh yung akin nga MIA sila lahat. Sino din ang nakaimbento nung claw machine game sa mga arcade? ansarap nya lumpuhin. Baka maging senior citizen na ako di

2017 went by so fast

Ang pagiging adult -- ay hindi choice, hindi rin stage of life na kelangan mo lagpasan. Bagkus, ito ay lifestyle. Pota friend, ang hirap pero at the end of the day, when you get to accomplish things...it becomes fulfilling, sometimes, inspiring. I consider my 2017 as turning point of me accepting the fact that I have to act now and make sure to plan for my future. At the start of the year, I created a list of things I want to do and experience. I put in 17 items, and today, I ticked 10 of them. Kulang pa friend, pero yung mga natira naman, most of them are just luxury, hindi necessity, e.g my backpiece tat na gusto ko na matapos, and another piece sa wrist. Those are hindi nakakahinayang, but enrolling to take a language course, di ko sya naharap this year. Although, there are also things that I did not plan, but happened, such as my baking journey!:) I've written several entries here about how I started, how I plan to improve and where I want to go from here. It became a l