Sa mga huling araw ng Mayo at unang mga araw ng Hunyo, may mga bagay na pumasok sa isip ko kasabay ng pag buhos ng malalakas patak ng ulan sa uhaw na lupa ng Pilipinas. Di ko lubos maisip bakit kelangan ko pa dumaan sa ganitong krisis. May sakit ata ako sa utak. Pero feeling ko normal lang naman to, dahil sa edad kong to, gustong hanapin sino talaga ako, ano ang gusto kong gawin sa buhay, at kung saan ako pupunta. May lisensya ako, anong gagawin ko dito kung wala naman ako mahanap na trabaho sa ospital? Di padin naman ako nawawalan ng pag asa at di rin naman ako nag iisa sa problemang ito, milyon milyon kaming naghihintay, nawawalan ng pag asa, pero pagkatpos ng araw, pinagdarasal padin na merong liwanag sa dulo ng kadiliman. Minsan narinig ko sa radyo, di lang naman pag nnurse ang kaya mong gawin, bakit di mo ituon sa ibang bagay ang mga nalalaman mo, hilig mo para di ka naghihintay ng walang nangyayare.Gusto ko maging manunulat sa kadahilanang, mas kaya kong isulat lahat ng mga salitang di ko kayang sabihin. bumubuhos ang mga salita, patinig, katinig, pangungusap, pang uri, pang kung ano ano pa sa pamamagitan ng pag sulat. Gusto kong ituon dito oras ko, pero may mga bagay na dapat unahin sa mga panahong to. Mahirap pagsabay sabayin lahat, siguro sinasabi ko lang to kasi nahihirapan ako, pero alam nating lahat na pag gusto may paraan, kayang gawan ng paraan lahat, sa ngayon wala pa akong paraan na naiisip, sinusubukan ko, baby steps. pero wala...failed attempt lagi..
Masyado ko atang sieryoso sarili ko ngayon kaya ganito tong entry ko ngayon, maiba tayo, kahapon bumagyo ng bongga, as in mahangain tas malakas ang ulan, traffic papuntang MOA. ibig sabihin madaming tao na papunta sa nasabing mall. Minsan lang ako nagagawi sa mall na yun, ang layo kasi chaka malaki masyado, parang ang hirap pumunta dun na wala ka naman bibilhin sa sobrang dami ng stores na pagka mahal mahal. Ang pinupunta ko lang dun yung book sale na malaki.hahaha..Kahapon nabagabag ako ng husto, sa mga taong, wala naman akong ginagawa sa kanila pero meron silang guts na awayin ka para sa napakaliit na bagay at hindi naman sila apektado. Di mo naman ma pplease lahat ng tao kaya ok lang naintindihan ko sila at karapatan naman nila yun. Ayoko na lang isipan ng masama yung nangyare, nasaktan lang ako...hhmmm.. ang emote ko talaga ngayon, pero ok lang, may tao namang laging umiintindi sakin..buti na lang adik din sya katulad ko..:)
Tatapusin ko na lang to ng may ngiti sa labi at gumaan ang puso ko sa pakikipag usap sa aking screen at pag type sa keyboard ng aking saloobin sa buhay. Sana bukas kaya ko ng harapin ulit ang lahat, ay kaya ko pala..:) ako pa! payat na ako. tas madaming nag mamahal sakin, sila mas importante..:) wala akong pakealam sa sasabihin ng iba, buhay ko to.:) alam ko anong totoo, alam kong masaya ako, alam kong adik din ako..hahaha..
Buti na lang, umaambon lang ngayon, di masyadong ma drama tong entry!konti lang.hahah..:)
Masyado ko atang sieryoso sarili ko ngayon kaya ganito tong entry ko ngayon, maiba tayo, kahapon bumagyo ng bongga, as in mahangain tas malakas ang ulan, traffic papuntang MOA. ibig sabihin madaming tao na papunta sa nasabing mall. Minsan lang ako nagagawi sa mall na yun, ang layo kasi chaka malaki masyado, parang ang hirap pumunta dun na wala ka naman bibilhin sa sobrang dami ng stores na pagka mahal mahal. Ang pinupunta ko lang dun yung book sale na malaki.hahaha..Kahapon nabagabag ako ng husto, sa mga taong, wala naman akong ginagawa sa kanila pero meron silang guts na awayin ka para sa napakaliit na bagay at hindi naman sila apektado. Di mo naman ma pplease lahat ng tao kaya ok lang naintindihan ko sila at karapatan naman nila yun. Ayoko na lang isipan ng masama yung nangyare, nasaktan lang ako...hhmmm.. ang emote ko talaga ngayon, pero ok lang, may tao namang laging umiintindi sakin..buti na lang adik din sya katulad ko..:)
Tatapusin ko na lang to ng may ngiti sa labi at gumaan ang puso ko sa pakikipag usap sa aking screen at pag type sa keyboard ng aking saloobin sa buhay. Sana bukas kaya ko ng harapin ulit ang lahat, ay kaya ko pala..:) ako pa! payat na ako. tas madaming nag mamahal sakin, sila mas importante..:) wala akong pakealam sa sasabihin ng iba, buhay ko to.:) alam ko anong totoo, alam kong masaya ako, alam kong adik din ako..hahaha..
Buti na lang, umaambon lang ngayon, di masyadong ma drama tong entry!konti lang.hahah..:)
Comments