Skip to main content

Meron akong kwento...

Sa oras na di alam ang iinumin para makatulog, ikaw na lang kakausapin ko keyboard..Tipakssss!Imbentong malupet sa oras na nakakinip!

Ang kwentong ito ay sumasalamin sa buhay ng isang novice nurse...
ERASE. hindi pala to kwento...ano nga ba...sanaysay..magsasalaysay lang ako saglet..

Isang araw sa buhay ni...(isip pangalan) Wasabi (walang basagan!yun flavor ng kinakain kong chuchirya ngayon!) na isang nurse na kakakuha palang ng lisensya sa PRC, mainit init pa sa wallet nya, nag apply sya sa isang pribadong ospital sa may Sta. Mesa...(fast forward) natanggap sya ay pumirma ng kontrata na papasok sya ng 5 araw sa isang linggo at 8 oras sa loob ng isang araw.Nasa kontrata.

Excited si Wasabi sa unang araw ng kanyang pag dduty...Dala ang kanyang bag, laman ang baby calculator, konting kodigo sa mga formulas ng pagkkompyut ng gamot at iv fluids, bandage scissors, at makukulay na ballpen, tinahak ni Wasabi ang kahabaan ng Aurora Blvd hanggang makarating sa V.Mapa. Pak!sakay ng jeep, 'Bayad po, (abot ng katabi), Salamat" TUGS!TUGS!TUGS!. kasabay ng maingay na sounds ng patok jeepney ang kalabog ng puso nya sa kaba. "PARA kuyaaaaaa!"  baba ng jeep.. lakad."good morning kuya guard!" magalang..:)

Akyat sa hagdan.
"GOOD MORNING po." matinis na pagbati ni Wasabi sa nurse na nakaupo sa station habang nag ccharting. Hinitay nya ang sagot ng nurse, deadma.
Sapul! unang araw. Unang ismid ng nakatataas na nurse sa ward na pagttrabahuhan mo ng anim na buwan...

Hinga ng malalim. 'Anong itatanong ko sa kanya??,'  tanong ni Wasabi sa kanyang kinakabahang dibdib.
"Ma'am, ako po si Wasabi, bago po akong nurse, sabi po ni Ma'am Belinda sa HR dumirecho na po ako dito hintayin ko na lang daw po sya", nauutal pa nyang sabi.

"Ah, probee ka?" tanong ni Madame Minchin sa nangangatog ng baguhan.
"O-Opo ma'am.."
Katahimikan.May silya sa gilid, nakita ito ng nangangawit na si Wasabi. 'Di naman ako pinaupo, bat kasi ang aga kooooo" tingin sa orasan. 5:23am para sa duty na 6am.
Early bird, early kaba...:)

++++habang iniisip ang mga susunod na detalye..naisip ko..kaya ko bang ibulalas sa pahinang ito ang mga bagay na gusto kong sabihin ng walang matatapakang tao? Tama ba na sabihing...hindi lang sa Estados Unidos laganap ang bullying?..oops!! napapaisip ako..:( Pero di ako natatakot...wala pa kasi akong sinasabi,,hahaha


..to be continued...


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Alamat ng Lipistik

Friday again! Happy weekend world! Again, I ask myself, how can I fucking write something happy and witty, if all I can do is sulk over the idea or feeling of being unwanted. I can’t even say that I like myself. Feeling ko nagkakaron na naman ako ng episode of the inevitable. Pero I can get over this, I know. Una sa lahat, patawad sa mga nagbabasa ng blogs ko, ang boring kong tao. Dead kid. Wala ng nagaganap na interesting sakin, maliban sa madami akong natututunan sa work ko. Yeth, I’ll tell you about my job. Nasa harap lang sya ng magandang building ng San Miguel. Nung 2015, wala pa tong building. Nag work kasi ako dati sa tabi netong building. Big hole lang to non. Dead end. Tanginang train of thought, napuputol, humihinto. Im cursed!!! Ohmaygaaaad! Gagawa na lang ako ng quick alamat! Ang topic for today, mga bata, ay tungkol sa alamat ng lipstick. Bilang mahilig sa lippie ang ating may akda, gumawa sya ng kwento tungkol sa kung paano nagsimula ang pamahid sa labi n
2 comments
Read more

SINGKONG BUTAS

Sa hirap ng buhay ngayon, ultimo barya mahalaga. (kaganapan sa jeep umagang pauwi ako) Pasahero: bayad, wilcome.(lalakeng mukang papasok palang, ayoko maging judgmental, basta papasok palang) *abot bayad,abot sukli. bilang.kunot noo ni kuya passenger* P: magkanu ba hanggang wilcome? Driver: unse. P: subra ka singko. D: Salamat. *********************************************************************** Sa sobrang corrupt ng mga tao sa tabi-tabi, sa taas tass, mas may dangal pa ang ordinaryong tao na nagttrabaho sa ilalim ng araw kaysa sa mga taong nasa malambot na upuan at malamig na opisina. Nakakalungkot isipin na sa kabila ng pagnanais nating magluklok ng tapat na opisyal ng gobyerno, tila parang may masamang elemento ang nagluluklok sa kanila sa pwesto. Ano nga ba ang masamang elemento na naghahasik ng lagim sa gobyerno?PERA. Sabi nila, hindi ang pera ang sumisira sa buhay ng tao, kundi ang pagmamahal at pagnanais na magkamal ng limpak limpak na salapi. Aanhin mo ang
Post a Comment
Read more

Barasoain Church - yung nasa sampung piso

disclaimer: Lahat ng pictures kuha lang sa humble kong android. raw lahat at hinaluan ng konting kaartehan ko, na minsan nakakainis dahil di naman kagandahan ang kinalalabasan. More practice!! Barasoain Church in Malolos, Bulacan Yung simbahan sa sampung piso: Kung titignan mo yung pera, mukang malaki yung simbahan..Pero syempre iba na ang mundo ngayon!! baka lumaki na ang mga tao at lumiit yung simbahan. Parang damit na nag sshrink pag nalabhan. Pero syempre!! joke lang mga yan.:p Magkamukha naman yung nasa sampung piso chaka sa actual kong nakita, andun yung puno na di ko alam kung legit bang yun padin yung puno, o apo na to nung original na puno. Syempre iba na ichura ng paligid nung simbahan.Yung nasa gilid ng bell tower eh may kalyeng tinayuan na ng mga maliliit na bahay at tindahan. Nakakita din ako ng ilang nagbbisikletang kuya na nakapara, nagbebenta ng kwek kwek,siomai, palamig at iba pang tnutusok. Sa kabilang side naman,
Post a Comment
Read more