Skip to main content

ESKINITA SA UTAK NA LIGAW

Sa susunod na buwan ay isang taon na akong nagttrabaho sa kumpanyang pinapasukan ko ngayon. Anong kataka-taka dun?Sa bilis kasi ng panahon ngayon ko lang naisip na sa halos 2taon kong pagttrabaho nakapasok ako sa 5 kumpanya na iba iba ang trabaho. Di ko masasabing proud ako dahil ibig lang sabihin nun di ko kayang tumagal sa isang trabaho. Pero naisip ko di naman ako may gusto na lumipat ako,ang salarin ay ang nagluwal sakin. Hindi ko sya sinisisi dahil sa lahat nang naging karanasan ko ay natuto ako maging matyaga at makisama sa iba'r ibang klase ng tao. Sa lahat ng mga taong nakilala ko may samu'r saring kwento akong nalaman, at isa ito sa masasabi kong proud ako.
Sa bawat pagsubok na magdaan hindi na ako natatakot na gumising kinabukasan, sa halip sasabihin ko pa na 'bring it on!' kasi sa bawat problema may solusyon. wala pa ata akong nakitanh problema na walang solusyon. Marahil minsan hindi naiisip ng tao ang lahat ay pagsubok lang at ang mga sagot sa tanong ay nasa sarili lang din nila. Inuunahan tayo ng takot, ng pangamba na may masabing makasasakit satin ang ibang tao, takot na baka hindi kayanin ang maging resulta ng kanilang drsisyon.

Natutunan ko na ang bawat kilos na igunagalaw ng tao ay bunga ng kanyang mga pangarap at kagustuhan. Minsan nga lang, masarap kasi tumambay na lang muna at nkakakatamad kumayod sa mainit na klima o di kaya'y mas masarap matulog sa malamig na simoy ng hangin.

Sa bawat kwento naintindihan kong umunawa ng walang iniisip na masama o pagdududa sa aking mga nakahalubilo. Naranasan kong awayin, pintasan, mapahiya, pero di naman ako namatay kaya keri lang. :)

Sa mainit na umagang ito, naisip kong puyat lang to kung kaya't nakagawa ako ng ganto.

Pero kasi, hindi ko malaman bakit patuloy na lumalala ang trapiko sa iba't ibang panig ng Kamaynilaan. Dumadami ba ang mayayaman kaya dumadami ang kaya bumili ng sasakyan? O may sumpa ang EDSA? :) joke lang Tito Panyong..:) hihihi

Comments

Popular posts from this blog

Alamat ng Lipistik

Friday again! Happy weekend world! Again, I ask myself, how can I fucking write something happy and witty, if all I can do is sulk over the idea or feeling of being unwanted. I can’t even say that I like myself. Feeling ko nagkakaron na naman ako ng episode of the inevitable. Pero I can get over this, I know. Una sa lahat, patawad sa mga nagbabasa ng blogs ko, ang boring kong tao. Dead kid. Wala ng nagaganap na interesting sakin, maliban sa madami akong natututunan sa work ko. Yeth, I’ll tell you about my job. Nasa harap lang sya ng magandang building ng San Miguel. Nung 2015, wala pa tong building. Nag work kasi ako dati sa tabi netong building. Big hole lang to non. Dead end. Tanginang train of thought, napuputol, humihinto. Im cursed!!! Ohmaygaaaad! Gagawa na lang ako ng quick alamat! Ang topic for today, mga bata, ay tungkol sa alamat ng lipstick. Bilang mahilig sa lippie ang ating may akda, gumawa sya ng kwento tungkol sa kung paano nagsimula ang pamahid sa labi n...

Barasoain Church - yung nasa sampung piso

disclaimer: Lahat ng pictures kuha lang sa humble kong android. raw lahat at hinaluan ng konting kaartehan ko, na minsan nakakainis dahil di naman kagandahan ang kinalalabasan. More practice!! Barasoain Church in Malolos, Bulacan Yung simbahan sa sampung piso: Kung titignan mo yung pera, mukang malaki yung simbahan..Pero syempre iba na ang mundo ngayon!! baka lumaki na ang mga tao at lumiit yung simbahan. Parang damit na nag sshrink pag nalabhan. Pero syempre!! joke lang mga yan.:p Magkamukha naman yung nasa sampung piso chaka sa actual kong nakita, andun yung puno na di ko alam kung legit bang yun padin yung puno, o apo na to nung original na puno. Syempre iba na ichura ng paligid nung simbahan.Yung nasa gilid ng bell tower eh may kalyeng tinayuan na ng mga maliliit na bahay at tindahan. Nakakita din ako ng ilang nagbbisikletang kuya na nakapara, nagbebenta ng kwek kwek,siomai, palamig at iba pang tnutusok. Sa kabilang side naman, ...

SINGKONG BUTAS

Sa hirap ng buhay ngayon, ultimo barya mahalaga. (kaganapan sa jeep umagang pauwi ako) Pasahero: bayad, wilcome.(lalakeng mukang papasok palang, ayoko maging judgmental, basta papasok palang) *abot bayad,abot sukli. bilang.kunot noo ni kuya passenger* P: magkanu ba hanggang wilcome? Driver: unse. P: subra ka singko. D: Salamat. *********************************************************************** Sa sobrang corrupt ng mga tao sa tabi-tabi, sa taas tass, mas may dangal pa ang ordinaryong tao na nagttrabaho sa ilalim ng araw kaysa sa mga taong nasa malambot na upuan at malamig na opisina. Nakakalungkot isipin na sa kabila ng pagnanais nating magluklok ng tapat na opisyal ng gobyerno, tila parang may masamang elemento ang nagluluklok sa kanila sa pwesto. Ano nga ba ang masamang elemento na naghahasik ng lagim sa gobyerno?PERA. Sabi nila, hindi ang pera ang sumisira sa buhay ng tao, kundi ang pagmamahal at pagnanais na magkamal ng limpak limpak na salapi. Aanhin mo ang...