Skip to main content

Tuesday Rants!

When you are happy, I don't think any justification as to who, what makes you happy should be known to everyone.

I know I've been posting a lot of things about the anonymous person who makes me smile and giggle these past few weeks, but I dont know why people cant just let me keep these things private. And, why is it so fucking hard for some people to just shut the fuck up,and mind their own business.

People have the right to say things because,this is a free country! You practice freedom of speech and all that.. but you don't ruin people's reputation, you don't spread rumors,you don't speculate things and you dont fucking destroy people's lives. Tangina.

I hate it when I feel mad, it's not that I dont like hating people..that's normal. I just dont like the emotion, anger. It's not who I am, not the feeling I want to radiate to this fucking cruel world! But there are people who were born to unleash the freakin devil in you.

Someone's happy, stop being such a douche and ruin things. That's against being human! Sana maging alien na lang kayong lahat na chismosa at chismoso na walang kwentang kaluluwa!

Kelangan ko pa tong ilabas ng ilang mga episodes pa,para ma regain ko yung positive outlook in life ko.. at maging mabuting citizen ako ng bansang ito. kasi sa ngayon, madami akong negative thoughts,lahat na lang ng sentence ko madaming mura, at higit sa lahat, kung nakakamatay lang yung mga naiisip ko, madedemanda na ako at hahatulan ng kamatayan sa dami kong nakitil na buhay!tangina eh..ang hirap magpakatao sa mundong puro hayop naman ang ugali. Ang hirap maging mabait sa mundong hindi naman iniintindi kung gaano mo pinapahalagahan ang mga nasa paligid mo.

Kung saan normal na ako, nakabalik na ako sa rhythm ko, sa jolly self ko,saka naman ako magkakaron ng mga gantong problema. Ibang klase ang dagok ng buhay! unli! hahaha..

Iba ibang freebies ng problema..

Anyway, sanay naman na ako sa chismis pala. As if, hindi pa to nangyare sakin before. ang pinagkaiba lang, ngayon,di pa ako pwede mag siga siga.. baka mawalan ako bigla ng trabaho.hahaha.

Amen.

Ang bait ko na agad!



Comments

Popular posts from this blog

Alamat ng Lipistik

Friday again! Happy weekend world! Again, I ask myself, how can I fucking write something happy and witty, if all I can do is sulk over the idea or feeling of being unwanted. I can’t even say that I like myself. Feeling ko nagkakaron na naman ako ng episode of the inevitable. Pero I can get over this, I know. Una sa lahat, patawad sa mga nagbabasa ng blogs ko, ang boring kong tao. Dead kid. Wala ng nagaganap na interesting sakin, maliban sa madami akong natututunan sa work ko. Yeth, I’ll tell you about my job. Nasa harap lang sya ng magandang building ng San Miguel. Nung 2015, wala pa tong building. Nag work kasi ako dati sa tabi netong building. Big hole lang to non. Dead end. Tanginang train of thought, napuputol, humihinto. Im cursed!!! Ohmaygaaaad! Gagawa na lang ako ng quick alamat! Ang topic for today, mga bata, ay tungkol sa alamat ng lipstick. Bilang mahilig sa lippie ang ating may akda, gumawa sya ng kwento tungkol sa kung paano nagsimula ang pamahid sa labi n

SINGKONG BUTAS

Sa hirap ng buhay ngayon, ultimo barya mahalaga. (kaganapan sa jeep umagang pauwi ako) Pasahero: bayad, wilcome.(lalakeng mukang papasok palang, ayoko maging judgmental, basta papasok palang) *abot bayad,abot sukli. bilang.kunot noo ni kuya passenger* P: magkanu ba hanggang wilcome? Driver: unse. P: subra ka singko. D: Salamat. *********************************************************************** Sa sobrang corrupt ng mga tao sa tabi-tabi, sa taas tass, mas may dangal pa ang ordinaryong tao na nagttrabaho sa ilalim ng araw kaysa sa mga taong nasa malambot na upuan at malamig na opisina. Nakakalungkot isipin na sa kabila ng pagnanais nating magluklok ng tapat na opisyal ng gobyerno, tila parang may masamang elemento ang nagluluklok sa kanila sa pwesto. Ano nga ba ang masamang elemento na naghahasik ng lagim sa gobyerno?PERA. Sabi nila, hindi ang pera ang sumisira sa buhay ng tao, kundi ang pagmamahal at pagnanais na magkamal ng limpak limpak na salapi. Aanhin mo ang

Barasoain Church - yung nasa sampung piso

disclaimer: Lahat ng pictures kuha lang sa humble kong android. raw lahat at hinaluan ng konting kaartehan ko, na minsan nakakainis dahil di naman kagandahan ang kinalalabasan. More practice!! Barasoain Church in Malolos, Bulacan Yung simbahan sa sampung piso: Kung titignan mo yung pera, mukang malaki yung simbahan..Pero syempre iba na ang mundo ngayon!! baka lumaki na ang mga tao at lumiit yung simbahan. Parang damit na nag sshrink pag nalabhan. Pero syempre!! joke lang mga yan.:p Magkamukha naman yung nasa sampung piso chaka sa actual kong nakita, andun yung puno na di ko alam kung legit bang yun padin yung puno, o apo na to nung original na puno. Syempre iba na ichura ng paligid nung simbahan.Yung nasa gilid ng bell tower eh may kalyeng tinayuan na ng mga maliliit na bahay at tindahan. Nakakita din ako ng ilang nagbbisikletang kuya na nakapara, nagbebenta ng kwek kwek,siomai, palamig at iba pang tnutusok. Sa kabilang side naman,