Skip to main content

My Road to Resignation

Ako yung tipo ng tao na ayaw ng mahabang bbye time. Kahit sa pagjojowa, yung uso na "ikaw na mauna magbaba, hindi ikaw muna, o sige sabay na lang". Pag bbye, bbye na. Wag madaming arte, kasi period na yun eh.

So sa 7 years kong pag ttrabaho, at paglipat lipat ng work, isang beses palang ako makaka experience ng rendering days! :p Na try ko na makakuha ng backpay, once. Pero clearance at pag sstay sa kumpanya ng 30+ days para lang iparamdam sayo na di ka na part ng kumpanya dahil di ka nila sasahuran, ngayon ko lang nasubukan.:p

Hindi 15 days notice, hindi 30 days, kundi 45 days! Pota tatlong pay out yon! Anak ng kabayong inalipin sa arawan! Lagas ang kayamanan ni Mamuuhh!:D

Naging marangal akong tao ngayon, dahil sa ilang kadahilanan. Una, kawawa naman yung mga recruiters na naging malapit na sakin at umaasa sila sa mga recruiting needs nila everyday. Gusto ko na ma transition ng maayos sa papalit sakin yung trabahong iiwanan ko. Napaka diplomatic ko don, pwedeng tumakbong kagawad. Pangalawa, gusto kong maayos umalis ng nakakalokang kumpanyang to, dahil madami akong natutunan sa management - maging independent at mag self study. Pangatlo, mahirap kasi mag consolidate ng tax sa katapusan ng taon. Taena, pupunta ka sa BIR para lang ipaglaban na nagbayad ka ng buwis, at wala kang kasalanan sa mga pinapaswelduhan mong opisyal ng gobyerno, na ang ginagawa lang naman e magkape sa senado. Ooops! Kelangan ko lang talaga yung 2316 ko. Ikaapat, wala lang trip ko lang sya gawin for a change,new experience ganon. Malay mo meron akong matutunang bago.

Well...wala akong natutunang kapaki-pakinabang..isa sa mga nalaman ko eh, kapag ang empleyado ay hindi naniniwala sa pamamalakad at kakayahan ng management tulungan ka na ma promote, iiwan at iiwan nil ang kumpanya, regardless kung anong motivation ng tao sa pagttrabaho.

Madami akong nakilala na magagaling, matatalino, mapagmahal na mga nanay, tatay, anak, kapatid, na nagttrabaho solely para may maisuporta sa pamilya. Minsan kahit ayaw nila umalis,dahil hassle pa yon at may period na di sila ssweldo,umaalis sila, dahil hindi lang naman kumita ng pera ang gusto ng bawat isa. Kung uukilkilin mo ang utak ng bawat isa, walang may gusto na hindi maging mas magaling, mapromote, o umangat sa kinaroroonan nila. The company has wasted a lot of talents. Magaling sila mag recruit,mahina sila mag retain.

Anyway! road to resignation ko to, hindi ng ibang tao. hahaha. so yun nga, nag resign ako dahil sa madaming rason, pero wag na natin ibunyag sa mundo and detalye, dahil masakit alalahanin, parang break up.:p so diba nga ilang linggo padin akong pumasok ng pasok sa opis, tinuruan ko yung papalit sakin na si beks,beks si ate girl. Kasundo ko sya, madaldal sya at nakakatuwa kasama. Pero umpisa palang alam kong demotivated na sya dahil napansin na nya agad yung mga kahinaan ng mga boys naming managers. :D tumagal naman sya isang buwan. Nung last day ko, di na sya pumasok. Ansaya no?Sumabay sya sa farewell bidjoke party ko ng sabado, lunes ako na lang yung pumasok. hahaha. Last day ko yon, dapat light lang,mag ttransfer na lang ako ng mga access and all. Pero parang normal ko din, napa OT pa nga ako kasi yung mga tasks for that day, tinapos ko pa. hahaha. So much for my last day.

Nakakatats din na ginawan nila ako ng letters.:) nakakatuwa kasi pakiramdam ko nalungkot sila ket pano na umalis na ako, na mamimiss nila ako, na feeling nila malaki akong kawalan sa team. Kahit malungkot yung pag alis, masaya ako na kahit pano, in my cute ways,meron pala akong mga napasaya,napagaan yung day to day lives nila, at natuwa sa mga kaabnormalan ko sa trabaho. Masasabi ko din na umalis ako ng maluwag sa dibdib ko, wala akong inapakang tao, wala akong sinaktan, maayos akong umalis. Nakakatuwa din na sabihan ka ng director na 'kung gusto mo ng character reference, I am willing to be one'. Heavy yun mehn! Ilalagay talaga kita wag ka mag alala. hahaha.

Hindi na din masama yung iniwan ko. Masaya ako sa mga natutunan ko,naramdaman ko lang na the place is not for me. I asked, kasi sabi ask you shall receive..wala naman akong natanggap na sagot. I did everything to have one strong reason to stay. Sabi nga ni Lady Gaga, you giving me a million reason to quit the show...baby I just need one, good one to stay. Pak! Ayan theme song ko. kaso wala...I have to move on, move forward and see where I can pour my all passion into.

Nag apply ako sa isang company bago ako mag last day. Oks na actually, it went well. Nag meet and greet na nga ako sa president ng kumpanya. Tas ending, pinaasa lang pala ako. ansakit bes. So nasa ground zero pa ako, when it comes to corporate employment.good thing, I have microbusinesses to keep me afloat.

Dibale! Makakarating din tayo sa paroroonan! <3




Comments

Popular posts from this blog

Alamat ng Lipistik

Friday again! Happy weekend world! Again, I ask myself, how can I fucking write something happy and witty, if all I can do is sulk over the idea or feeling of being unwanted. I can’t even say that I like myself. Feeling ko nagkakaron na naman ako ng episode of the inevitable. Pero I can get over this, I know. Una sa lahat, patawad sa mga nagbabasa ng blogs ko, ang boring kong tao. Dead kid. Wala ng nagaganap na interesting sakin, maliban sa madami akong natututunan sa work ko. Yeth, I’ll tell you about my job. Nasa harap lang sya ng magandang building ng San Miguel. Nung 2015, wala pa tong building. Nag work kasi ako dati sa tabi netong building. Big hole lang to non. Dead end. Tanginang train of thought, napuputol, humihinto. Im cursed!!! Ohmaygaaaad! Gagawa na lang ako ng quick alamat! Ang topic for today, mga bata, ay tungkol sa alamat ng lipstick. Bilang mahilig sa lippie ang ating may akda, gumawa sya ng kwento tungkol sa kung paano nagsimula ang pamahid sa labi n...

Barasoain Church - yung nasa sampung piso

disclaimer: Lahat ng pictures kuha lang sa humble kong android. raw lahat at hinaluan ng konting kaartehan ko, na minsan nakakainis dahil di naman kagandahan ang kinalalabasan. More practice!! Barasoain Church in Malolos, Bulacan Yung simbahan sa sampung piso: Kung titignan mo yung pera, mukang malaki yung simbahan..Pero syempre iba na ang mundo ngayon!! baka lumaki na ang mga tao at lumiit yung simbahan. Parang damit na nag sshrink pag nalabhan. Pero syempre!! joke lang mga yan.:p Magkamukha naman yung nasa sampung piso chaka sa actual kong nakita, andun yung puno na di ko alam kung legit bang yun padin yung puno, o apo na to nung original na puno. Syempre iba na ichura ng paligid nung simbahan.Yung nasa gilid ng bell tower eh may kalyeng tinayuan na ng mga maliliit na bahay at tindahan. Nakakita din ako ng ilang nagbbisikletang kuya na nakapara, nagbebenta ng kwek kwek,siomai, palamig at iba pang tnutusok. Sa kabilang side naman, ...

SINGKONG BUTAS

Sa hirap ng buhay ngayon, ultimo barya mahalaga. (kaganapan sa jeep umagang pauwi ako) Pasahero: bayad, wilcome.(lalakeng mukang papasok palang, ayoko maging judgmental, basta papasok palang) *abot bayad,abot sukli. bilang.kunot noo ni kuya passenger* P: magkanu ba hanggang wilcome? Driver: unse. P: subra ka singko. D: Salamat. *********************************************************************** Sa sobrang corrupt ng mga tao sa tabi-tabi, sa taas tass, mas may dangal pa ang ordinaryong tao na nagttrabaho sa ilalim ng araw kaysa sa mga taong nasa malambot na upuan at malamig na opisina. Nakakalungkot isipin na sa kabila ng pagnanais nating magluklok ng tapat na opisyal ng gobyerno, tila parang may masamang elemento ang nagluluklok sa kanila sa pwesto. Ano nga ba ang masamang elemento na naghahasik ng lagim sa gobyerno?PERA. Sabi nila, hindi ang pera ang sumisira sa buhay ng tao, kundi ang pagmamahal at pagnanais na magkamal ng limpak limpak na salapi. Aanhin mo ang...