Skip to main content

Disney related Chars

May dalawang bagay na medyo nabbother ako at kelangan ko ng kasagutan talaga.

Una, bakit may parents na gustong dalhin ang baby nila sa Disneyland. Take note, mga 3 - 8 months ang pinag uusapan ha. Walang yaya na kasama. Tatlo lang daw sila. Hindi naman matatandaan ng baby yon.
Kahit pakitaan mo ng pictures, di rin naman nila matatandaan. Basta alam nila nag Disneyland sila nung baby pa sila. Nag enjoy ba sila?
Also, mapapagod lang yung parents mag alaga, mag tulak ng stroller. Di pa sila makakapag rides. Please enlighten me.

Edit: Because this has been in my drafts for years, I got good insights coming from my friends who have done this with their kids. The gist of their answers were "creating memories", although hindi pa to masasama sa core memory ng baby, it will be sa parents. Since parents experience burnout as well, going to a place where their inner kid would enjoy is a great ice breaker to their exhausted parent bodies. haha. basta ganon. It was an eye-opener.

Pangalawa. Bakit kelangan gawing maitim ang mga Disney characters? If they want to promote diversity, equity and inclusion, bakit di na lang sila gumawa ng bagong movie na mas appropriate sa panahon ngayon. Kesa gawing maitim si litol mermaid, at si tinkerbell, gumawa na lang kayo ng bagong sirena at alitaptap. Juskolorde. Yung katulad ng Frozen chaka yung Princess and the Frog. Ganon! Yung binibigyan ng value talaga yung sarili!

Edit: I recently watched yung the recent little mermaid movie na brown skinned si Ariel. Wala lang. I still think that Disney should remake those movies na pwedeng kapulutan ng aral ng kids ngayon especially in this digital era. Apakalandi kasi ni Ariel talaga! Gigil ako eh 14 or 16 years old palang sya don! pero hala sige habol sa poging lalake. Anyway, it's just my personal opinion. It was rated PG naman so technically the producers have clean hands in terms of imparting right or wrong sa yougn audience.

Nakakapagod din mag isip minsan pero mas nakakapagod mag-work. Lol

Publishing this because pandemic pa 'to sa draft ko.

Comments

Popular posts from this blog

Alamat ng Lipistik

Friday again! Happy weekend world! Again, I ask myself, how can I fucking write something happy and witty, if all I can do is sulk over the idea or feeling of being unwanted. I can’t even say that I like myself. Feeling ko nagkakaron na naman ako ng episode of the inevitable. Pero I can get over this, I know. Una sa lahat, patawad sa mga nagbabasa ng blogs ko, ang boring kong tao. Dead kid. Wala ng nagaganap na interesting sakin, maliban sa madami akong natututunan sa work ko. Yeth, I’ll tell you about my job. Nasa harap lang sya ng magandang building ng San Miguel. Nung 2015, wala pa tong building. Nag work kasi ako dati sa tabi netong building. Big hole lang to non. Dead end. Tanginang train of thought, napuputol, humihinto. Im cursed!!! Ohmaygaaaad! Gagawa na lang ako ng quick alamat! Ang topic for today, mga bata, ay tungkol sa alamat ng lipstick. Bilang mahilig sa lippie ang ating may akda, gumawa sya ng kwento tungkol sa kung paano nagsimula ang pamahid sa labi n...

SINGKONG BUTAS

Sa hirap ng buhay ngayon, ultimo barya mahalaga. (kaganapan sa jeep umagang pauwi ako) Pasahero: bayad, wilcome.(lalakeng mukang papasok palang, ayoko maging judgmental, basta papasok palang) *abot bayad,abot sukli. bilang.kunot noo ni kuya passenger* P: magkanu ba hanggang wilcome? Driver: unse. P: subra ka singko. D: Salamat. *********************************************************************** Sa sobrang corrupt ng mga tao sa tabi-tabi, sa taas tass, mas may dangal pa ang ordinaryong tao na nagttrabaho sa ilalim ng araw kaysa sa mga taong nasa malambot na upuan at malamig na opisina. Nakakalungkot isipin na sa kabila ng pagnanais nating magluklok ng tapat na opisyal ng gobyerno, tila parang may masamang elemento ang nagluluklok sa kanila sa pwesto. Ano nga ba ang masamang elemento na naghahasik ng lagim sa gobyerno?PERA. Sabi nila, hindi ang pera ang sumisira sa buhay ng tao, kundi ang pagmamahal at pagnanais na magkamal ng limpak limpak na salapi. Aanhin mo ang...

Different kinds of Passengers (sa ating JEEPNEY)

            NOTE: ito ay ang installment ng naunang artikulo tungkol sa mga drayber sa Pilipinas; sa Quezon City specifically. Bilang isang estudyanteng malapit nang magtpaos ng pag aaral, marami akong gusting tandaang bagay mula sa aking buhay estudyante. Una, sasabihin ko muna kung ano ang alam kong routine ng mga katulad kong nursing students. Sa umaga, gigising ng super aga kahit isang oras lang ang tulog mula sa pag-aaral. Maliligo ng malamig na tubog para bongga sa gising ang dugo, parang mga driver lang ng bus e nu? Pero ganun talaga kasi ang buhay. Magbibihis, kakain o minsan pa nga hindi na kakain kasi late ng gising ang ating kaibigan. Kung mahirap o di kaya ay ordinaryong mamayan lang an gating estudyante katulad ng sumulat nito, at public transport ang kanyang sasakyan. Kung mayaman naman, syempre may kocheee yan!!Bayaan natin ang buhay may car dahil wala sa koche nila ang mukha ng totoong buhay sa Maynila.   Ako...