Skip to main content

Pag-ibig na Paulit ulit

Bakit sa bawat araw na dumadaan, naiisip padin kita?
Bakit sa pagpatak ng ulan, alaala mo ang laging nasa isipan?
Mahirap nga bang kalimutan,ang isang taong lumisan nang hindi nagpaalam?

Hindi ko alam saan sisimulan, na iparating ang bawat salita,
ang mga panibugho at pag aalinlangan.
Iniibig kita ng paulit-ulit. Umiikot at sumisingit.
Tila walang sulok o wakas, sa pangungusap na 'ikaw padin ang iniibig' 

Hindi ko kayang ipagsigawan sa mundo, na ikaw padin ang sinisinta,
dahil wala namang nabuong tayo, at dati, ang salitang 'tayo' ay pilit itinago.

Ako ang may problema, ako ang pilit humihila papalapit, 
ng mga alaalang dapat matagal nang winaglit.
Ngayong, wala nang pag-asa maiparating ang pag-ibig na aking kinikimkim..
paano ko nga ba patatahimikin ang kaluluwang pilit kang hinihiling?

Paano nga ba ibaon sa limot ang detalye na parang naganap lang kahapon?
Bakit ba kailangan ko pang malaman, na hindi talaga ako ang sayo'y nakatakda?
Kailangan pa bang durugin ang natitirang pag-asa, 
na balang araw, muli ika'w mahahagkan at ako'y hihimukin mong papalit sa yong mga bisig?

Marahil, ito ang araw na marapat nang iisangtabi,
ang damdamin na dapat ay ikinubli, 
na dapat ipinaubaya ko na lamang sa alimpuyo at ingay ng kuliglig.
Marahil,ito na ang huli, na ako'y iiyak pang muli..
sapagkat ang puso mo'y iba naman talaga ang hinuhuni.

Nasaktan ako.
Nasasaktan ako.
At masasaktan padin ako sa bawat saglit, dahil
wala ng bukas na iyong mababatid na ang sinisigaw ng puso ko ay pag-ibig na paulit ulit.

Comments

Anonymous said…
Ito ay isang pangkalahatang pahayag sa publiko mula sa Mayo Clinic at interesado kaming bumili ng mga bato, kung interesado kang magbenta ng isang bato, mabait makipag-ugnay sa amin nang direkta sa aming email sa ibaba sa
mayocareclinic@gmail.com
Tandaan: Ito ay isang ligtas na transaksyon at garantisado ang iyong kaligtasan.
Mabait na magpadala sa amin ng isang email message para sa karagdagang impormasyon.

Popular posts from this blog

Alamat ng Lipistik

Friday again! Happy weekend world! Again, I ask myself, how can I fucking write something happy and witty, if all I can do is sulk over the idea or feeling of being unwanted. I can’t even say that I like myself. Feeling ko nagkakaron na naman ako ng episode of the inevitable. Pero I can get over this, I know. Una sa lahat, patawad sa mga nagbabasa ng blogs ko, ang boring kong tao. Dead kid. Wala ng nagaganap na interesting sakin, maliban sa madami akong natututunan sa work ko. Yeth, I’ll tell you about my job. Nasa harap lang sya ng magandang building ng San Miguel. Nung 2015, wala pa tong building. Nag work kasi ako dati sa tabi netong building. Big hole lang to non. Dead end. Tanginang train of thought, napuputol, humihinto. Im cursed!!! Ohmaygaaaad! Gagawa na lang ako ng quick alamat! Ang topic for today, mga bata, ay tungkol sa alamat ng lipstick. Bilang mahilig sa lippie ang ating may akda, gumawa sya ng kwento tungkol sa kung paano nagsimula ang pamahid sa labi n

SINGKONG BUTAS

Sa hirap ng buhay ngayon, ultimo barya mahalaga. (kaganapan sa jeep umagang pauwi ako) Pasahero: bayad, wilcome.(lalakeng mukang papasok palang, ayoko maging judgmental, basta papasok palang) *abot bayad,abot sukli. bilang.kunot noo ni kuya passenger* P: magkanu ba hanggang wilcome? Driver: unse. P: subra ka singko. D: Salamat. *********************************************************************** Sa sobrang corrupt ng mga tao sa tabi-tabi, sa taas tass, mas may dangal pa ang ordinaryong tao na nagttrabaho sa ilalim ng araw kaysa sa mga taong nasa malambot na upuan at malamig na opisina. Nakakalungkot isipin na sa kabila ng pagnanais nating magluklok ng tapat na opisyal ng gobyerno, tila parang may masamang elemento ang nagluluklok sa kanila sa pwesto. Ano nga ba ang masamang elemento na naghahasik ng lagim sa gobyerno?PERA. Sabi nila, hindi ang pera ang sumisira sa buhay ng tao, kundi ang pagmamahal at pagnanais na magkamal ng limpak limpak na salapi. Aanhin mo ang

Barasoain Church - yung nasa sampung piso

disclaimer: Lahat ng pictures kuha lang sa humble kong android. raw lahat at hinaluan ng konting kaartehan ko, na minsan nakakainis dahil di naman kagandahan ang kinalalabasan. More practice!! Barasoain Church in Malolos, Bulacan Yung simbahan sa sampung piso: Kung titignan mo yung pera, mukang malaki yung simbahan..Pero syempre iba na ang mundo ngayon!! baka lumaki na ang mga tao at lumiit yung simbahan. Parang damit na nag sshrink pag nalabhan. Pero syempre!! joke lang mga yan.:p Magkamukha naman yung nasa sampung piso chaka sa actual kong nakita, andun yung puno na di ko alam kung legit bang yun padin yung puno, o apo na to nung original na puno. Syempre iba na ichura ng paligid nung simbahan.Yung nasa gilid ng bell tower eh may kalyeng tinayuan na ng mga maliliit na bahay at tindahan. Nakakita din ako ng ilang nagbbisikletang kuya na nakapara, nagbebenta ng kwek kwek,siomai, palamig at iba pang tnutusok. Sa kabilang side naman,