Skip to main content

Making singit blogging..


So conyo my title..:D

Thursday palang pagod na pagod na pagod na ako. It's end of month, so madaming reports to send, validation and all. Then, I am currently working on my presentation for our upcoming strat planning..sa sabado yun,with the mokong kong bosses. Puro sila lalake, kaya mokong.!hahaha. At marami pang dahilan bakit sila mokong sa paningin ko. yung lunch ko sa office 30 mins lang plus samahan mo pa ng pakonti konting ihi, para di ako magkasakit sa bato. ayun lang ang pahinga ko talaga. After ko sa office,uuwi ako para mag bake ng orders. Pak na pak talaga tong week na to, walang humpay. Syempre mahirap isingit ang social life kong nabubulok na parang saging sa aming hapag. kung kelan pabulok na saka lang papansinin ng nanay ko. Magagalit sya bakit di namin kinakain, so ang ending, gagawin ko na lang syang banana bread, dahil lokbu na banana ang bet ng recipe.

Going back..meron akong nbet na bet na binabasa ko ngayon, The Circle ni Dave Eggers. Maganda! Ginagawa na syang movie last year,starring Emma Watsons Drugstore. Tungkol sya sa pagiging chismax ng tao. Alam natin na sa henerasyon natin ngayon, andyan ang social media para iuupdate mo oras oras para mapakita mo sa mundo na masaya ang buhay mo, pag sad naman mga post mo sasabihin nila suicidal ka. Nabubuhay tayo sa mundo na gusto ng updates sa buhay ng iba at wala nag anamn mas iinam sa imbensyong inatawag na cloud, kung saan buong pagkatao mo nakatalambuhay at recorded, na pwedeng maaccess ng ibang tao at para ka ng nasa PBB, free for all ang bawat galawmo. Parang ganon yung The Circle. Lahat ng detalye ng buhay mo nasa isang database, simula nung nunang iyak mo sa mundong ibabaw hanggang sa ginagawa mo ngayon..Sa mundo nung book, ang cctv ay para na lang piso na pwede mong ilagay sa bawat sulok ng mundo ng wlang kahirap hirap,makikita mo na ang bawat galaw ng bawat tao sa mundo, in just a few clicks. Dun umikot yung storya..Di pa ako tapos sa book,nakakaadik sya, kung wala lang akong ginagawa sa buhay, 1 seating tapos ko na sya. mapapanood ko na sya ng mataimtim, at mapapayapa na ang isip ko..:/ Kaso busy ako..madami akong ginagawa, pero nasingit ko pang mag blog.

Nag bbake ako ng malunggay choco chip cookies para sa mga lactating friends ko..napa research na nga din ako ng ibang treats na pwedeng tumulong sa kanilang mga dede :D para happy feeding ang babies nila..duuuh!:)

Na eexcite ako magpagawa ng sticker ng products ko, kaso di ko alam saan. Malapit ko ng palitan yung kamuning bakery! magkano kaya aabutin ng ganon, umupa at magtayo ng bekeri..waga na muna natin isipin.:p

End

Comments

Popular posts from this blog

Alamat ng Lipistik

Friday again! Happy weekend world! Again, I ask myself, how can I fucking write something happy and witty, if all I can do is sulk over the idea or feeling of being unwanted. I can’t even say that I like myself. Feeling ko nagkakaron na naman ako ng episode of the inevitable. Pero I can get over this, I know. Una sa lahat, patawad sa mga nagbabasa ng blogs ko, ang boring kong tao. Dead kid. Wala ng nagaganap na interesting sakin, maliban sa madami akong natututunan sa work ko. Yeth, I’ll tell you about my job. Nasa harap lang sya ng magandang building ng San Miguel. Nung 2015, wala pa tong building. Nag work kasi ako dati sa tabi netong building. Big hole lang to non. Dead end. Tanginang train of thought, napuputol, humihinto. Im cursed!!! Ohmaygaaaad! Gagawa na lang ako ng quick alamat! Ang topic for today, mga bata, ay tungkol sa alamat ng lipstick. Bilang mahilig sa lippie ang ating may akda, gumawa sya ng kwento tungkol sa kung paano nagsimula ang pamahid sa labi n...

Barasoain Church - yung nasa sampung piso

disclaimer: Lahat ng pictures kuha lang sa humble kong android. raw lahat at hinaluan ng konting kaartehan ko, na minsan nakakainis dahil di naman kagandahan ang kinalalabasan. More practice!! Barasoain Church in Malolos, Bulacan Yung simbahan sa sampung piso: Kung titignan mo yung pera, mukang malaki yung simbahan..Pero syempre iba na ang mundo ngayon!! baka lumaki na ang mga tao at lumiit yung simbahan. Parang damit na nag sshrink pag nalabhan. Pero syempre!! joke lang mga yan.:p Magkamukha naman yung nasa sampung piso chaka sa actual kong nakita, andun yung puno na di ko alam kung legit bang yun padin yung puno, o apo na to nung original na puno. Syempre iba na ichura ng paligid nung simbahan.Yung nasa gilid ng bell tower eh may kalyeng tinayuan na ng mga maliliit na bahay at tindahan. Nakakita din ako ng ilang nagbbisikletang kuya na nakapara, nagbebenta ng kwek kwek,siomai, palamig at iba pang tnutusok. Sa kabilang side naman, ...

SINGKONG BUTAS

Sa hirap ng buhay ngayon, ultimo barya mahalaga. (kaganapan sa jeep umagang pauwi ako) Pasahero: bayad, wilcome.(lalakeng mukang papasok palang, ayoko maging judgmental, basta papasok palang) *abot bayad,abot sukli. bilang.kunot noo ni kuya passenger* P: magkanu ba hanggang wilcome? Driver: unse. P: subra ka singko. D: Salamat. *********************************************************************** Sa sobrang corrupt ng mga tao sa tabi-tabi, sa taas tass, mas may dangal pa ang ordinaryong tao na nagttrabaho sa ilalim ng araw kaysa sa mga taong nasa malambot na upuan at malamig na opisina. Nakakalungkot isipin na sa kabila ng pagnanais nating magluklok ng tapat na opisyal ng gobyerno, tila parang may masamang elemento ang nagluluklok sa kanila sa pwesto. Ano nga ba ang masamang elemento na naghahasik ng lagim sa gobyerno?PERA. Sabi nila, hindi ang pera ang sumisira sa buhay ng tao, kundi ang pagmamahal at pagnanais na magkamal ng limpak limpak na salapi. Aanhin mo ang...