Skip to main content

ANG ALAMAT NG SKY FLAKES


Isang maaraw na araw, ipinanganak ang isang batang lalake, ay baby pala, na naghahanap ng biskwit na masaya, yung cool. Tumingin siya sa iskay, dun lang siya nakakita for 9 years, dun na din siya nag birthday. 9 years old na siya agad, napansin niya na sa tinagal niya dun, bakit di naiinitan ang iskay sa araw?

Pero isang summer day. Hot. Napansin niyang pinagpapawisan ang iskay sa sobrang init. Naglalabas ito ng maligamgam na pawis ngunit biglang humangin ang amihan ng malakas at malamig. Napa-sigh ang iskay, nagkamot ang iskay...oops! may flakes!eeeewwww!

Nakita ng bata na pinagpag ng iskay ang mga flakes niya sa shoulders niya. Bigla itong nahulog sa sangkalupaan...Namangha ang bata at tumayo sa kinaroroonan. Masayang masaya siya. Kumuha siya ng isa at tinikman ito.HHHmmmmm...Sabi ng bata..." It tastes really good...like..hhmmm..wala siyang kapareho! Nakadiskubre ako ng pagkain na sisikat sa buong Pilipinas! Tatawagin ko itong ISKAY PLEYKS..dahil hulog ito ng iskay at dandrap pleyks niya ito.CCCOOOLLL!!

Sa pagdaan ng panahon, nag evolve ang pangalang ISKAY PLEYKS sa SKY FLAKES na sikat na sikat sa buong kapuluan.

***In memory of the boy who discovered the rich and creamy biscuit. Who died in the battle of sedentaryness and moss that thrived In his body.

Comments

Anonymous said…
Hahaha..katawa

Popular posts from this blog

Alamat ng Lipistik

Friday again! Happy weekend world! Again, I ask myself, how can I fucking write something happy and witty, if all I can do is sulk over the idea or feeling of being unwanted. I can’t even say that I like myself. Feeling ko nagkakaron na naman ako ng episode of the inevitable. Pero I can get over this, I know. Una sa lahat, patawad sa mga nagbabasa ng blogs ko, ang boring kong tao. Dead kid. Wala ng nagaganap na interesting sakin, maliban sa madami akong natututunan sa work ko. Yeth, I’ll tell you about my job. Nasa harap lang sya ng magandang building ng San Miguel. Nung 2015, wala pa tong building. Nag work kasi ako dati sa tabi netong building. Big hole lang to non. Dead end. Tanginang train of thought, napuputol, humihinto. Im cursed!!! Ohmaygaaaad! Gagawa na lang ako ng quick alamat! Ang topic for today, mga bata, ay tungkol sa alamat ng lipstick. Bilang mahilig sa lippie ang ating may akda, gumawa sya ng kwento tungkol sa kung paano nagsimula ang pamahid sa labi n

SINGKONG BUTAS

Sa hirap ng buhay ngayon, ultimo barya mahalaga. (kaganapan sa jeep umagang pauwi ako) Pasahero: bayad, wilcome.(lalakeng mukang papasok palang, ayoko maging judgmental, basta papasok palang) *abot bayad,abot sukli. bilang.kunot noo ni kuya passenger* P: magkanu ba hanggang wilcome? Driver: unse. P: subra ka singko. D: Salamat. *********************************************************************** Sa sobrang corrupt ng mga tao sa tabi-tabi, sa taas tass, mas may dangal pa ang ordinaryong tao na nagttrabaho sa ilalim ng araw kaysa sa mga taong nasa malambot na upuan at malamig na opisina. Nakakalungkot isipin na sa kabila ng pagnanais nating magluklok ng tapat na opisyal ng gobyerno, tila parang may masamang elemento ang nagluluklok sa kanila sa pwesto. Ano nga ba ang masamang elemento na naghahasik ng lagim sa gobyerno?PERA. Sabi nila, hindi ang pera ang sumisira sa buhay ng tao, kundi ang pagmamahal at pagnanais na magkamal ng limpak limpak na salapi. Aanhin mo ang

Barasoain Church - yung nasa sampung piso

disclaimer: Lahat ng pictures kuha lang sa humble kong android. raw lahat at hinaluan ng konting kaartehan ko, na minsan nakakainis dahil di naman kagandahan ang kinalalabasan. More practice!! Barasoain Church in Malolos, Bulacan Yung simbahan sa sampung piso: Kung titignan mo yung pera, mukang malaki yung simbahan..Pero syempre iba na ang mundo ngayon!! baka lumaki na ang mga tao at lumiit yung simbahan. Parang damit na nag sshrink pag nalabhan. Pero syempre!! joke lang mga yan.:p Magkamukha naman yung nasa sampung piso chaka sa actual kong nakita, andun yung puno na di ko alam kung legit bang yun padin yung puno, o apo na to nung original na puno. Syempre iba na ichura ng paligid nung simbahan.Yung nasa gilid ng bell tower eh may kalyeng tinayuan na ng mga maliliit na bahay at tindahan. Nakakita din ako ng ilang nagbbisikletang kuya na nakapara, nagbebenta ng kwek kwek,siomai, palamig at iba pang tnutusok. Sa kabilang side naman,