Skip to main content

STARRY STARRY NIGHT

Last year...Pinaka nakakalokang taon para sakin...Pero pinaka memorable din. Dun ko napatunayan na pag meant to be ang isang bagay, walang mangyayare sa mundo kundi mapasayo lahat ng para sayo..:) Kung hindi naman, it takes a lot of courage to face the world again and smile to accommodate better things.Tinuruan ako nung taong 2011 yung essence ng patience, at ang reward ng hard work. ang sarap lang sa pakiramdam. Tama naging registered nurse ako, nakuha ko ang lisensya ko nung november, pero pagkatapos nun wala naman na nangyare sakin e, wala naman trabahong naghihintay sakin. Madaming nangyareng di maganda last year, pero lahat naman diba may kapalit? Nagka trabaho ako, sa call center. ayoko na sabihin na "call center nga lang". Kasi madami syang naitulong sakin. Madami akong natutunan.

Unang una, masasabi kong nakaya ko ng makipag usp sa tao ng may kasamang confidence? Gamitin ang lenggwaheng di ko naman gusto gamitin pero kelangan, at mahalin kung ano ang binigay sakin. May mga nakilala din akong bagong mga kaibigan, at bagong kaaway? hhaha..di naman kaaway.sabihin na nating di lahat ng tao kaya kong i please. at hindi naan ako nabuhay para gawin ang mga inaasahan ng lahat ng tao sakin. Dahil di lang naman sila ang kumakain ng kanin araw araw. May mga bagay silang ginawa na masakit, nakaka degrade ng sarili, nakakainis, nakakawala ng bait pero ginawa ko lahat ng paraan para mailabas ko lahat ng bait ko sa ktawan at bigyan sila ng pasensya hanggang sa ikamatay ko na... Wala din naman makukuhang magandang bagay kung makikipag away lang ako..magkaka wrinkles lang ako.:) Kaya wag na lang..Bago natapos ang taon nakilala ko an isang taong di ko naman inasahan na "meant to be" din pala sa buhay ko..cheesy masyado. hahaha..

Nag simula ang 2012 sakin na medyo pangit.haha..Parang mahirap intindihin ang taong to.March na. At kasalukuyang wala akong trabaho. Masaya ako kasi kahit umalis na ko sa una kong trabaho na call center may mga kaibigan padin akong patuloy na nakikipag usap padin, kinukumusta ako, nagsabing andyan lang sila kung kelangan ko ng kausap, nng kaibigan...at ang taong di ko sinadyang ibigin.hahay..ang cheesy ulit?

Nagpapasalamat lang naman ako sa kanya kasi, lahat ng kelangan ko, ng di ko kelangan, ng di ko hiningi binibigay nya..ewan pero naghahanap ata sya ng anak?joke lang..seriously...naramdaman ko ulit na lovable pala ako..hahaha..na kahit ganto ako, meron pading nakakakita na matinong tao ako, may prinsipyo sa buhay at seryoso ako pagdating sa pamilya ko. Tanggap lahat ng kapintasan ko, walang pake sa lahat ng pagkakamaling nagawa ko, at may mahabaaaaaang patience..:)

cheesy ang entry na to, pero kelangan ko ilabas ang mga saloobin na kinikimkim sa aking puso..haha..

starry starry..maganda ang buwan kagabi...para sayo to..:)

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Alamat ng Lipistik

Friday again! Happy weekend world! Again, I ask myself, how can I fucking write something happy and witty, if all I can do is sulk over the idea or feeling of being unwanted. I can’t even say that I like myself. Feeling ko nagkakaron na naman ako ng episode of the inevitable. Pero I can get over this, I know. Una sa lahat, patawad sa mga nagbabasa ng blogs ko, ang boring kong tao. Dead kid. Wala ng nagaganap na interesting sakin, maliban sa madami akong natututunan sa work ko. Yeth, I’ll tell you about my job. Nasa harap lang sya ng magandang building ng San Miguel. Nung 2015, wala pa tong building. Nag work kasi ako dati sa tabi netong building. Big hole lang to non. Dead end. Tanginang train of thought, napuputol, humihinto. Im cursed!!! Ohmaygaaaad! Gagawa na lang ako ng quick alamat! Ang topic for today, mga bata, ay tungkol sa alamat ng lipstick. Bilang mahilig sa lippie ang ating may akda, gumawa sya ng kwento tungkol sa kung paano nagsimula ang pamahid sa labi n...
2 comments
Read more

SINGKONG BUTAS

Sa hirap ng buhay ngayon, ultimo barya mahalaga. (kaganapan sa jeep umagang pauwi ako) Pasahero: bayad, wilcome.(lalakeng mukang papasok palang, ayoko maging judgmental, basta papasok palang) *abot bayad,abot sukli. bilang.kunot noo ni kuya passenger* P: magkanu ba hanggang wilcome? Driver: unse. P: subra ka singko. D: Salamat. *********************************************************************** Sa sobrang corrupt ng mga tao sa tabi-tabi, sa taas tass, mas may dangal pa ang ordinaryong tao na nagttrabaho sa ilalim ng araw kaysa sa mga taong nasa malambot na upuan at malamig na opisina. Nakakalungkot isipin na sa kabila ng pagnanais nating magluklok ng tapat na opisyal ng gobyerno, tila parang may masamang elemento ang nagluluklok sa kanila sa pwesto. Ano nga ba ang masamang elemento na naghahasik ng lagim sa gobyerno?PERA. Sabi nila, hindi ang pera ang sumisira sa buhay ng tao, kundi ang pagmamahal at pagnanais na magkamal ng limpak limpak na salapi. Aanhin mo ang...
Post a Comment
Read more

Barasoain Church - yung nasa sampung piso

disclaimer: Lahat ng pictures kuha lang sa humble kong android. raw lahat at hinaluan ng konting kaartehan ko, na minsan nakakainis dahil di naman kagandahan ang kinalalabasan. More practice!! Barasoain Church in Malolos, Bulacan Yung simbahan sa sampung piso: Kung titignan mo yung pera, mukang malaki yung simbahan..Pero syempre iba na ang mundo ngayon!! baka lumaki na ang mga tao at lumiit yung simbahan. Parang damit na nag sshrink pag nalabhan. Pero syempre!! joke lang mga yan.:p Magkamukha naman yung nasa sampung piso chaka sa actual kong nakita, andun yung puno na di ko alam kung legit bang yun padin yung puno, o apo na to nung original na puno. Syempre iba na ichura ng paligid nung simbahan.Yung nasa gilid ng bell tower eh may kalyeng tinayuan na ng mga maliliit na bahay at tindahan. Nakakita din ako ng ilang nagbbisikletang kuya na nakapara, nagbebenta ng kwek kwek,siomai, palamig at iba pang tnutusok. Sa kabilang side naman, ...
Post a Comment
Read more