Skip to main content

PIQUE

Sa mundong ginagalawan ng tao, hindi lahat ng makakasalmuha mo kaya mong pangitiin ng walang halong lait sa utak nya, hangga't humihinga ka at mas mataas padin ang tao sa hayop, hindi maiiwasan ang di pagkakaintindihan.

Bilang isang tao.tao ako e bakit ba? di lahat ng biyaya sa mundo nakuha ko, ang pagsasalita ng lenggwaheng banyaga ay hindi kailanman mapapatunayan na isa kang walang alam na tao. May mga tao lang talaga na pag kaya nilang mag salita ng Ingles, pakiramdam nila mas nakakaangat na sila. Di ko ginawa to para depensahan ang sarili ko, medyo siguro, pero kaya kong ipagmalaki na mahal ko ang sarili kong wika. Napansin ko, di lang naman sa sarili kong karanasan to naka base, may mga nakikilala akong tao na makarinig lang ng isang pagkakamali ng kapwa, tawa na agad, sasabihan pang tanga, wow naman chong!!perfect ka perfect?

Nasa pilipinas ka, filipino ang wika ng mga ninuno mo, e kung sabihin mong half italian, half dog ka, edi dun ka na lang sa kalahati mong bansa na pinagmamalaki mo.

Pangalawang punto, hindi ko to ginawa para sa sarili ko lamang, ginawa ko to para sa mga tao na pakiramdam nila mas mababa sila sa mga taong nag iingles sa daan, ni hindi nila alam sino baranggay captain nila. nakatira ka sa pilipinas, filipino ang wika mo, wag ka mahiya, mag tagalog ka lang, paki nila? sila ba nag luwal sayo?  Tandaan di lahat ng nagsasalita ng ingles matalino, minsan hanggang salita lang, walang laman, walang malasakit walang pagmamahal sa buhay.

Minsan, kelangan ko pang isulat ang mga gantong bagay para maramdaman kong normal ako,ahaha...
may damdamin pala ako, may araw na naiinis...

sabi ng nanay ko, di araw araw pasko...

tama sya. kahit anong bait mo darating ang panahon na kukunot ang noo mo at mapapaharap sa computer at kakausapin ang sarili...hahaha

bago matapos ang aking entry..
PIQUE- a feeling of irritation..:) word bank na yan!:))

Comments

Popular posts from this blog

Alamat ng Lipistik

Friday again! Happy weekend world! Again, I ask myself, how can I fucking write something happy and witty, if all I can do is sulk over the idea or feeling of being unwanted. I can’t even say that I like myself. Feeling ko nagkakaron na naman ako ng episode of the inevitable. Pero I can get over this, I know. Una sa lahat, patawad sa mga nagbabasa ng blogs ko, ang boring kong tao. Dead kid. Wala ng nagaganap na interesting sakin, maliban sa madami akong natututunan sa work ko. Yeth, I’ll tell you about my job. Nasa harap lang sya ng magandang building ng San Miguel. Nung 2015, wala pa tong building. Nag work kasi ako dati sa tabi netong building. Big hole lang to non. Dead end. Tanginang train of thought, napuputol, humihinto. Im cursed!!! Ohmaygaaaad! Gagawa na lang ako ng quick alamat! Ang topic for today, mga bata, ay tungkol sa alamat ng lipstick. Bilang mahilig sa lippie ang ating may akda, gumawa sya ng kwento tungkol sa kung paano nagsimula ang pamahid sa labi n

SINGKONG BUTAS

Sa hirap ng buhay ngayon, ultimo barya mahalaga. (kaganapan sa jeep umagang pauwi ako) Pasahero: bayad, wilcome.(lalakeng mukang papasok palang, ayoko maging judgmental, basta papasok palang) *abot bayad,abot sukli. bilang.kunot noo ni kuya passenger* P: magkanu ba hanggang wilcome? Driver: unse. P: subra ka singko. D: Salamat. *********************************************************************** Sa sobrang corrupt ng mga tao sa tabi-tabi, sa taas tass, mas may dangal pa ang ordinaryong tao na nagttrabaho sa ilalim ng araw kaysa sa mga taong nasa malambot na upuan at malamig na opisina. Nakakalungkot isipin na sa kabila ng pagnanais nating magluklok ng tapat na opisyal ng gobyerno, tila parang may masamang elemento ang nagluluklok sa kanila sa pwesto. Ano nga ba ang masamang elemento na naghahasik ng lagim sa gobyerno?PERA. Sabi nila, hindi ang pera ang sumisira sa buhay ng tao, kundi ang pagmamahal at pagnanais na magkamal ng limpak limpak na salapi. Aanhin mo ang

Barasoain Church - yung nasa sampung piso

disclaimer: Lahat ng pictures kuha lang sa humble kong android. raw lahat at hinaluan ng konting kaartehan ko, na minsan nakakainis dahil di naman kagandahan ang kinalalabasan. More practice!! Barasoain Church in Malolos, Bulacan Yung simbahan sa sampung piso: Kung titignan mo yung pera, mukang malaki yung simbahan..Pero syempre iba na ang mundo ngayon!! baka lumaki na ang mga tao at lumiit yung simbahan. Parang damit na nag sshrink pag nalabhan. Pero syempre!! joke lang mga yan.:p Magkamukha naman yung nasa sampung piso chaka sa actual kong nakita, andun yung puno na di ko alam kung legit bang yun padin yung puno, o apo na to nung original na puno. Syempre iba na ichura ng paligid nung simbahan.Yung nasa gilid ng bell tower eh may kalyeng tinayuan na ng mga maliliit na bahay at tindahan. Nakakita din ako ng ilang nagbbisikletang kuya na nakapara, nagbebenta ng kwek kwek,siomai, palamig at iba pang tnutusok. Sa kabilang side naman,