Skip to main content

Hula the the Title

Yesterday, I went out for a movie with a friend. Habang nanonood ng Venom na funny..possible palang malungkot ka while watching a funny movie, tapos masarap naman yung popcorn. Nagsisi lang ako dahil cheese ang gusto kong flavor sa popcorn, pero bbq binili ko. Why did I do that? Weird.

I promised not to post anything about him anymore..well,technically, this isn't. I just feel sad, alone..and as if the world revolves faster than it should be.

Lahat na lang nagmamadali,ang bilis ng mga araw, pero yung pakiradam ko, wala namang nagbabago.Malungkot padin, gusto ko na lang mahiga, magbasa, magsulat, kumain ng patatas, chaka manood ng Star Warsand HIMYM. Gusto ko na lang maging halaman, maging kabute na cute sa kahoy sa labas ng bahay namin. Gusto ko sana tumigil muna kahit saglit yung oras,kung pwede lang na makapagpahinga muna kahit sandali, na walang iniisip na kahit na ano. Pwede ba yun?

Gusto ko na makarinig ng hampas ng alon sa dalampasigan,damhin ang lamig ng simoy ng hangin sa tabing dagat. Gumising sa liwanag ng sikat ng araw, na matataas na puno ang unang masisilayan. Gusto ko sana na ganun na lang na pamumuhay. Gusto ko magtanim ng pwede kong makain bukas, magkaroon ng bakuran na puno ng halama't mga bulaklak. Gusto ko din ng puno ng kalamansi, bansot na baging ng kamatis at talong,halaman ng sili na pwedeng pitasin na lang para ilagay sa sawsawan na patis sa tinola.

I long for a simple life. I dream about it lately, but it gets overshadowed with darkness, with loneliness, with agony.Pero last night! I dreamt about rotten and falling teeth. So according sa pinagpipitaganang si Google, related daw sya feeling of loss sa life. Connected naman pala.

Today, I feel my body getting weaker, my back hurts, my batok, my hands, my legs..lahat na! Para akong magkakasakit. Or is it just my cells saying I am lonely?Ampangit kasi sabihin na lonely ako. Parang wala ng pag-asa sa mundo yung tunog nya. Parang pinagsakluban ng langit at lupa, ng lamanglupa at mga amoeba sa buong planeta. Pati mga pagkain, hindi din sila appealing for me. Walang masarap na pagkain. haaaay. Pakiramdam ko may hinahanap ako na di ko alam. Yung bagay na di ko naman makukuha! Ito ay..lotto jackpot.

Anyway, katatapos lang ng stressful day at work. I have very limited time to be sad pag nasa work, kasi na sstress ako sa mga kliyenteng akala mo pag aari nila ang aking pagkatao. hahaha. Akala mo binili nila yung oras ko. Pero masaya ako, dont get me wrong!Because I am right. Charot!

Making aliw thyself so I dont lose my katinuan. Sana isda na lang ako sa aquuarium namin. Kasi cute sila..diba?



P.S. Pang MMK yung title netong entry ko. Mananalo ng 300 peso load pag nahulaan.:p

Totoo ba na iniskip ng utak mo yung pangalawang 'the' sa title?

Comments

Anonymous said…
Ang Pangarap kong Jackpot
RV said…
WRONG. hahahaha.
Anonymous said…
A Polaroid Girl in an Instagram World

Popular posts from this blog

Alamat ng Lipistik

Friday again! Happy weekend world! Again, I ask myself, how can I fucking write something happy and witty, if all I can do is sulk over the idea or feeling of being unwanted. I can’t even say that I like myself. Feeling ko nagkakaron na naman ako ng episode of the inevitable. Pero I can get over this, I know. Una sa lahat, patawad sa mga nagbabasa ng blogs ko, ang boring kong tao. Dead kid. Wala ng nagaganap na interesting sakin, maliban sa madami akong natututunan sa work ko. Yeth, I’ll tell you about my job. Nasa harap lang sya ng magandang building ng San Miguel. Nung 2015, wala pa tong building. Nag work kasi ako dati sa tabi netong building. Big hole lang to non. Dead end. Tanginang train of thought, napuputol, humihinto. Im cursed!!! Ohmaygaaaad! Gagawa na lang ako ng quick alamat! Ang topic for today, mga bata, ay tungkol sa alamat ng lipstick. Bilang mahilig sa lippie ang ating may akda, gumawa sya ng kwento tungkol sa kung paano nagsimula ang pamahid sa labi n

SINGKONG BUTAS

Sa hirap ng buhay ngayon, ultimo barya mahalaga. (kaganapan sa jeep umagang pauwi ako) Pasahero: bayad, wilcome.(lalakeng mukang papasok palang, ayoko maging judgmental, basta papasok palang) *abot bayad,abot sukli. bilang.kunot noo ni kuya passenger* P: magkanu ba hanggang wilcome? Driver: unse. P: subra ka singko. D: Salamat. *********************************************************************** Sa sobrang corrupt ng mga tao sa tabi-tabi, sa taas tass, mas may dangal pa ang ordinaryong tao na nagttrabaho sa ilalim ng araw kaysa sa mga taong nasa malambot na upuan at malamig na opisina. Nakakalungkot isipin na sa kabila ng pagnanais nating magluklok ng tapat na opisyal ng gobyerno, tila parang may masamang elemento ang nagluluklok sa kanila sa pwesto. Ano nga ba ang masamang elemento na naghahasik ng lagim sa gobyerno?PERA. Sabi nila, hindi ang pera ang sumisira sa buhay ng tao, kundi ang pagmamahal at pagnanais na magkamal ng limpak limpak na salapi. Aanhin mo ang

Barasoain Church - yung nasa sampung piso

disclaimer: Lahat ng pictures kuha lang sa humble kong android. raw lahat at hinaluan ng konting kaartehan ko, na minsan nakakainis dahil di naman kagandahan ang kinalalabasan. More practice!! Barasoain Church in Malolos, Bulacan Yung simbahan sa sampung piso: Kung titignan mo yung pera, mukang malaki yung simbahan..Pero syempre iba na ang mundo ngayon!! baka lumaki na ang mga tao at lumiit yung simbahan. Parang damit na nag sshrink pag nalabhan. Pero syempre!! joke lang mga yan.:p Magkamukha naman yung nasa sampung piso chaka sa actual kong nakita, andun yung puno na di ko alam kung legit bang yun padin yung puno, o apo na to nung original na puno. Syempre iba na ichura ng paligid nung simbahan.Yung nasa gilid ng bell tower eh may kalyeng tinayuan na ng mga maliliit na bahay at tindahan. Nakakita din ako ng ilang nagbbisikletang kuya na nakapara, nagbebenta ng kwek kwek,siomai, palamig at iba pang tnutusok. Sa kabilang side naman,