Skip to main content

ARE YOU A CRAB?

Ito ang karugtong ng nauna kong entry...kahapon.:) Kanina lang kasi ako nanood ng tb matapos ang ilang dekada na computer at malaking keyboard ang kaharap ko, nakanood din ako ng tv...Di ko alam kung gusto ko lang haybladin sarili ko dahil sa ANC ko nilipat ang channel. Storyline ang palabas. Sakto namiss ko ang show na to...Di ko nasimulan pero parang na gets ko naman ang kwento... Iniinterview ang asawa ng isang pulis na binaril ng mga di kilalang tao. From the looks of it, eto opinion ko lang naman, ang mga taong gumagawa ng ingay para mapansin,makapaghatid ng impormasyon at imulat sa katotohanan ang mga tao...sila pa yung nawawala, naaksidente o napapatay.Kung iisipin, it makes all the sense in the world... ang pagkawala nila ay hindi pawang coincidence lang. Sinasadya yun dahil tinutuligsa nila ang may kapangyarihan.Kelan ba magkakaron ng justice sa Pilipinas? Kelan matatapos ang napaka laking crab mentality? Siguro pagkatapos ng EDSA 21,000 na?

Sa kalungkutan na naramdaman ko dahil sa injustice na natatanggap ng mga tao, may nakita akong mga letra sa ibaba ng screen...
"DEPED NOT KEEN ON POSTPONING CLASSES IN STORM-AFFECTED AREAS"

Ang nasabi ko na lang, "WOOOOWW". Anong klaseng utak meron sila? Ano kayang kulay ng budhi nila? Storm affected!nilagyan pa nila ng ganyan, nasalanta ng bagyo, nawalan ng mahal sa buhay, wala na silang mga gamit pamasok, yung emotional trauma na meron sila matapos ang trahedya sa buhay nila tapos gusto ng DEPED pumasok sila at "matuto"??? Anong pagkatuto ang gusto nilang ipasok sa isip ng mga bata? Na kaawaan nila ang kanilang mga sarili, imbes na bigyan sila ng panahon maka recover sa mga nangyare at bigyan ng tulong para makabangon muli. Ano ba naman yan? Hihintayin ba nilang maubos muna mga tao bago nila maiisip na pwedeng mag postpone ng mga klase at pwedeng pwede nilang gawin ang kanilang trabaho kahit minsan lang... Pwedeng pwede din nilang gamitin ang utak at konsensya nila para maging maayos ang buhay nating lahat.

Nakalungkot lang na may mga kababayan tayong wala man lang ka laban laban sa mga maling desisyon ng mga taong may kapangyarihan gumawa ng mga trip trip lang nila. Dahil nakatapak sila sa ginto, kumakain ng masasarap at natutulog sa opisina nilang naka aircon at malaking komportableng upuan.

Bago ko tapusin to, feeling ko ang sama sama ko lang naman, at medyo kelangan ko ng oras para mag isip kung ano ang kaya kong magawa para sa mga taong ito. Sa panahon ng kapaskuhan at pagpasok ng bagong taon, anong kaya nating gawin?

A time to reflect on important issues, do something about it, share blessings and give out love.


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Alamat ng Lipistik

Friday again! Happy weekend world! Again, I ask myself, how can I fucking write something happy and witty, if all I can do is sulk over the idea or feeling of being unwanted. I can’t even say that I like myself. Feeling ko nagkakaron na naman ako ng episode of the inevitable. Pero I can get over this, I know. Una sa lahat, patawad sa mga nagbabasa ng blogs ko, ang boring kong tao. Dead kid. Wala ng nagaganap na interesting sakin, maliban sa madami akong natututunan sa work ko. Yeth, I’ll tell you about my job. Nasa harap lang sya ng magandang building ng San Miguel. Nung 2015, wala pa tong building. Nag work kasi ako dati sa tabi netong building. Big hole lang to non. Dead end. Tanginang train of thought, napuputol, humihinto. Im cursed!!! Ohmaygaaaad! Gagawa na lang ako ng quick alamat! Ang topic for today, mga bata, ay tungkol sa alamat ng lipstick. Bilang mahilig sa lippie ang ating may akda, gumawa sya ng kwento tungkol sa kung paano nagsimula ang pamahid sa labi n
2 comments
Read more

SINGKONG BUTAS

Sa hirap ng buhay ngayon, ultimo barya mahalaga. (kaganapan sa jeep umagang pauwi ako) Pasahero: bayad, wilcome.(lalakeng mukang papasok palang, ayoko maging judgmental, basta papasok palang) *abot bayad,abot sukli. bilang.kunot noo ni kuya passenger* P: magkanu ba hanggang wilcome? Driver: unse. P: subra ka singko. D: Salamat. *********************************************************************** Sa sobrang corrupt ng mga tao sa tabi-tabi, sa taas tass, mas may dangal pa ang ordinaryong tao na nagttrabaho sa ilalim ng araw kaysa sa mga taong nasa malambot na upuan at malamig na opisina. Nakakalungkot isipin na sa kabila ng pagnanais nating magluklok ng tapat na opisyal ng gobyerno, tila parang may masamang elemento ang nagluluklok sa kanila sa pwesto. Ano nga ba ang masamang elemento na naghahasik ng lagim sa gobyerno?PERA. Sabi nila, hindi ang pera ang sumisira sa buhay ng tao, kundi ang pagmamahal at pagnanais na magkamal ng limpak limpak na salapi. Aanhin mo ang
Post a Comment
Read more

Barasoain Church - yung nasa sampung piso

disclaimer: Lahat ng pictures kuha lang sa humble kong android. raw lahat at hinaluan ng konting kaartehan ko, na minsan nakakainis dahil di naman kagandahan ang kinalalabasan. More practice!! Barasoain Church in Malolos, Bulacan Yung simbahan sa sampung piso: Kung titignan mo yung pera, mukang malaki yung simbahan..Pero syempre iba na ang mundo ngayon!! baka lumaki na ang mga tao at lumiit yung simbahan. Parang damit na nag sshrink pag nalabhan. Pero syempre!! joke lang mga yan.:p Magkamukha naman yung nasa sampung piso chaka sa actual kong nakita, andun yung puno na di ko alam kung legit bang yun padin yung puno, o apo na to nung original na puno. Syempre iba na ichura ng paligid nung simbahan.Yung nasa gilid ng bell tower eh may kalyeng tinayuan na ng mga maliliit na bahay at tindahan. Nakakita din ako ng ilang nagbbisikletang kuya na nakapara, nagbebenta ng kwek kwek,siomai, palamig at iba pang tnutusok. Sa kabilang side naman,
Post a Comment
Read more