Certain people would come into your life and give definitions to words you only knew as words before..meaningless.
Certain people just pop into your life, and in a snap, they were gone as fast as they came in...but those people, sometimes, are the ones who engrave a mark in your life.
Itagalog natin para mas makabagbag damdamin.
Hindo ko alam anong misteryo ang bumabalot sa mga gantong tao. Nung di ko pa kasi na eexperience yan, akala ko hindi totoo. Isipin mo na lang, saglit lang kayo nagkakilala, saglit nagkasama, saglit naglandian, pero nung umalis..you're dead. dead like a double dead baka!
Parang imposible. Ayon sa pananaliksik..na hindi ko naman talaga sinaliksik, kung nag invest ka ng oras at panahon sa isang tao, yung feelings mo para sa taong yun eh equivalent din sa ginugol mong panahon na kasama sya.. So kunyare eh stranger lang sya na na attract ka sa kanya at naging close kayo..one week. yung feelings ko, kunware nainlab ka, eh konti lang..pang one week lang. kasi nga hindi ka pa naman nakapag hulog ng malaki sa paluwagan.. pano ka ssweldo ng malaki eh konti lang hinulog mo. Gets mo yung analogy?
So tingin ko sa mga friends kong nag eemote sa nang iwan na naka kemerluhan nila ng ilang linggo lang, eh....walang karapatan magdalamhati ng higit sa 3 days. Isa itong kaabnormalan na hindi dapat ginagawa ng matinong tao. Kadalasan talaga ginagawang shunga ng pag-ibig ang tao. Hirap bes!
Pero sige, ayoko magpaka hypocrite, dahil inamin ko naman na kanina na naganap na tong kababalaghan sakin, ikkwento ko na lang.
Naikwento ko na sya sa mga nauna kong blogs..medyo di ko mawari bakit hanggang ngayon eh di ko padin sya totally nawawala sa isip ko. Tipong naaalala ko padin sya almost everyday sa mga ginagawa ko. Kahit nga sa paglalabas ng mga nabubulok na produkto ng aking katawan, naaalala ko sya. Pero hindi ko naman masabing love ko sya, kasi di ko naman sinabi sa kanya yun ever. Yun yung weird don eh, wala naman declaration of love, pero alam mo lang na gusto mo pa sana sya maging part ng buhay mo, sa mga dahilang nakakatamad na ienumerate dito. Basta ang alam ko lang, nanghihinayang ako sa mga bagay na gusto ko sana matutunan sa kanya, chaka yung mga bagay na gusto kong i share sa kanya. Di ko alam kung isa pa ba tong form ng love, o friendship, companionship, o baka soulmate ko sya? Hindi siguro. hahaha..he can't tell me the things that bother his soul eh. Pero just letting me inside his dark world, I was able to get a glimpse of how it feels like to live inside his mind. It's like a darker shade of my head, of my disturbing thoughts and unyielding passion to be the best version of myself.
Hindi ko nga din alam minsan kung tama ba yung ginagawa kong hinahayaan ko lang sila mawala sa buhay ko..dahil sa paniniwala kong hindi ko kelangan mag effort na mag stay sa buhay nila kung destined sila to stay in mine..
Nawala na ako sa topic!! Ayun nga kasi, so hindi pala totoo na dahil lang sa saglit kayo nagkasama..saglit ka lang din dapat mag move on..Minsan kasi kahit matagal mo na kasama ang isang tao, hindi nya naipakita sayo yung mga bagay na kayang ipakita ng taong kadarating lang sa buhay mo. Bilang malaking believer ako ng destiny, naniniwala akong may mga taong dumadating lang sa buhay mo para iparealize sayo na hindi talaga sila mag sstay, at and tanging role lang nila sa kwento mo eh matuto ka ng isang bagay.. to keep believing in love despite hardships, heartaches, and katangahan. hindi sya nag rhyme, kasi ganon naman talaga pag shunga sa pag-ibig, alam nang mali, susubok padin..baka magwork. Pero malay mo nga naman mag work.
Ok contradicting na..Tapusin ko na lang to..ang totoo lang eh naalala ko sya..kaya ako napasulat. Naalala kong tumawag sya, isang gabing di ko inaasahan..nagpaliwanag,humingi ng tawad. sino ba naman ako para ipagkait ang kapatawaran sa taong lasing?hahahaha. Kelangan mong umoo sa ganon, kasi kukulitin ka lang pag di ka umoo. Tapos english pa magsalita, pano ka sasagot sa ganon? Pero totoo, wala naman na akong galit,o kahit ano. Gusto ko na lang manahimik, maging normal na nilalang na gusto mapag isa. Dadalaw na lang ako sa lugar na una ko syang nakilala..Ano to, reminise????hahaha. Wala..gusto ko lang ma feel ulit, yung mga araw na di ko naman na kayang ibalik. Bakit kaya napaka sentimental ko? at gusto kong alagaan yung sakit na naramdaman ko? kahit alam ko namang wala na akong dapat ipagalala sa puso kong manhid na.char!
Wakas.
Certain people just pop into your life, and in a snap, they were gone as fast as they came in...but those people, sometimes, are the ones who engrave a mark in your life.
Itagalog natin para mas makabagbag damdamin.
Hindo ko alam anong misteryo ang bumabalot sa mga gantong tao. Nung di ko pa kasi na eexperience yan, akala ko hindi totoo. Isipin mo na lang, saglit lang kayo nagkakilala, saglit nagkasama, saglit naglandian, pero nung umalis..you're dead. dead like a double dead baka!
Parang imposible. Ayon sa pananaliksik..na hindi ko naman talaga sinaliksik, kung nag invest ka ng oras at panahon sa isang tao, yung feelings mo para sa taong yun eh equivalent din sa ginugol mong panahon na kasama sya.. So kunyare eh stranger lang sya na na attract ka sa kanya at naging close kayo..one week. yung feelings ko, kunware nainlab ka, eh konti lang..pang one week lang. kasi nga hindi ka pa naman nakapag hulog ng malaki sa paluwagan.. pano ka ssweldo ng malaki eh konti lang hinulog mo. Gets mo yung analogy?
So tingin ko sa mga friends kong nag eemote sa nang iwan na naka kemerluhan nila ng ilang linggo lang, eh....walang karapatan magdalamhati ng higit sa 3 days. Isa itong kaabnormalan na hindi dapat ginagawa ng matinong tao. Kadalasan talaga ginagawang shunga ng pag-ibig ang tao. Hirap bes!
Pero sige, ayoko magpaka hypocrite, dahil inamin ko naman na kanina na naganap na tong kababalaghan sakin, ikkwento ko na lang.
Naikwento ko na sya sa mga nauna kong blogs..medyo di ko mawari bakit hanggang ngayon eh di ko padin sya totally nawawala sa isip ko. Tipong naaalala ko padin sya almost everyday sa mga ginagawa ko. Kahit nga sa paglalabas ng mga nabubulok na produkto ng aking katawan, naaalala ko sya. Pero hindi ko naman masabing love ko sya, kasi di ko naman sinabi sa kanya yun ever. Yun yung weird don eh, wala naman declaration of love, pero alam mo lang na gusto mo pa sana sya maging part ng buhay mo, sa mga dahilang nakakatamad na ienumerate dito. Basta ang alam ko lang, nanghihinayang ako sa mga bagay na gusto ko sana matutunan sa kanya, chaka yung mga bagay na gusto kong i share sa kanya. Di ko alam kung isa pa ba tong form ng love, o friendship, companionship, o baka soulmate ko sya? Hindi siguro. hahaha..he can't tell me the things that bother his soul eh. Pero just letting me inside his dark world, I was able to get a glimpse of how it feels like to live inside his mind. It's like a darker shade of my head, of my disturbing thoughts and unyielding passion to be the best version of myself.
Hindi ko nga din alam minsan kung tama ba yung ginagawa kong hinahayaan ko lang sila mawala sa buhay ko..dahil sa paniniwala kong hindi ko kelangan mag effort na mag stay sa buhay nila kung destined sila to stay in mine..
Nawala na ako sa topic!! Ayun nga kasi, so hindi pala totoo na dahil lang sa saglit kayo nagkasama..saglit ka lang din dapat mag move on..Minsan kasi kahit matagal mo na kasama ang isang tao, hindi nya naipakita sayo yung mga bagay na kayang ipakita ng taong kadarating lang sa buhay mo. Bilang malaking believer ako ng destiny, naniniwala akong may mga taong dumadating lang sa buhay mo para iparealize sayo na hindi talaga sila mag sstay, at and tanging role lang nila sa kwento mo eh matuto ka ng isang bagay.. to keep believing in love despite hardships, heartaches, and katangahan. hindi sya nag rhyme, kasi ganon naman talaga pag shunga sa pag-ibig, alam nang mali, susubok padin..baka magwork. Pero malay mo nga naman mag work.
Ok contradicting na..Tapusin ko na lang to..ang totoo lang eh naalala ko sya..kaya ako napasulat. Naalala kong tumawag sya, isang gabing di ko inaasahan..nagpaliwanag,humingi ng tawad. sino ba naman ako para ipagkait ang kapatawaran sa taong lasing?hahahaha. Kelangan mong umoo sa ganon, kasi kukulitin ka lang pag di ka umoo. Tapos english pa magsalita, pano ka sasagot sa ganon? Pero totoo, wala naman na akong galit,o kahit ano. Gusto ko na lang manahimik, maging normal na nilalang na gusto mapag isa. Dadalaw na lang ako sa lugar na una ko syang nakilala..Ano to, reminise????hahaha. Wala..gusto ko lang ma feel ulit, yung mga araw na di ko naman na kayang ibalik. Bakit kaya napaka sentimental ko? at gusto kong alagaan yung sakit na naramdaman ko? kahit alam ko namang wala na akong dapat ipagalala sa puso kong manhid na.char!
Wakas.
Comments