Skip to main content

Gusto ko din ng babyyyyyyy!!!

Based talaga tosa tweet ko kanina, na medyo ilan ang nag react at naka relate sa dilemma ko. Sabi ko kasi don: Dati, andaming bebi na makikita sa newsfeed ko sa fb..wala na akong fb.
Ngayon, andaming bebi sa IG na ma kkyut..meron padin akong IG makyutiiiii.

Mejj ganon kasi ang nalabas sa ig ko lately, mga bebi ng friends ko.. Ang  ccute nila sobra, nakakagigil!! May a pinch of salt and a dash of inggit when I see their captions like: nakakawala ka ng pagod baby or lahat ng hirap worth it. Ganyern mga kaibigan. How does it feels like kaya? Syempre magical, kasi miracle of life yon!

Which leads me to my matindi at madamdaming sentimyento. Naisip ko na gusto ko na ng baby.
Yef! You read that right! I want a baby na cute, na kamuka ko..cute. cheret! Isipin mo na lang, instead na reglahin ka, baby ang lalabas! How coooool is that?

Ngunit, subalit, datapwat...sa panahon ngayon, uso na ang dilemma at pinaka misteryosong phenomenon..ang pagiging single. Hirap gumawa ng mag isa. hindi tayo halaman para mag reproduce asexually. Pag nakiusap ka naman sa kaibigan mong pogi, medyo nakakadiri yon..sasabihin pa sayo ng lipunan na malandi ka. Ang hirap bes! Chaka mahal ang gatas, fresh milk nga na iniinom ko, 90 petot na, 5 days ko lang naiinom . What more pa yung little earthling na daig pa ang adik kung sumagupa ng gatas diba? Expensive! Kelangan talaga pag isipan kung handa ka na ba mag baby. Pero mas malaking problema padin yung una! Diba? Paano mo sasabihn sa nanay mong buntis ka pero walang ama. Baka ipatawas ka non.

Pangatlo, masyado nang masikip sa kalakhang Pilipinas, lalu na sa Maynila. Mahirap magpalaki ng supling na hindi maiimpluwensyahan ng ibang batang mahilig manlait ng ibang kabataan na walang iPad. Chaka parang ang lungkot na maging bata sa henerasyong puro gadgets na lang ang gusto ng bawat tao. Na masyadong matindi ang hatak ng media kung paano mag isip ang tao. Paano pa ang bata na parang sponge ang utak kung mag absorb ng mga nakikita nila sa paligid.

Pang-apat, hindi tayo sure kung kelan magaganap ang World War Z o kaya Train to Busan. Masakit isipin na yung pinag hirapan kong iire eh hahabulin at lalapain na lang ng mga mababahong zombiiiieees!! No!

So ang tanong, gusto ko nga ba magka baby? Gusto ko manghiram ng baby!!:p kasi nakakagigil sila. Mabango kahit maasim ang singit singit ng katawan nila. Amoy baby!!!! Masaya magpalaki ng offspring ayon sa alam mong tamang pagpapalaki. Ano nga ba ang pinaka malaking achievement sa buhay? Ansarap na makita lumaki ang little creature na kaukit ng muka mo at nakatanim sa puso't isip nya ang mga pangaral na ikaw mismo ang naka experience sa buhay!:)

Kaya masasabi ko ngayon..na hindi pa tamang panahon para magluwal ako ng little human being. Dahil wala pa tayong pang gatas egg cells. Chill lang kayo dyan. :) Magtatayo muna tayo ng bakery bago umire at sumigaw ng Darnuuuh!:p 

Comments

Popular posts from this blog

Alamat ng Lipistik

Friday again! Happy weekend world! Again, I ask myself, how can I fucking write something happy and witty, if all I can do is sulk over the idea or feeling of being unwanted. I can’t even say that I like myself. Feeling ko nagkakaron na naman ako ng episode of the inevitable. Pero I can get over this, I know. Una sa lahat, patawad sa mga nagbabasa ng blogs ko, ang boring kong tao. Dead kid. Wala ng nagaganap na interesting sakin, maliban sa madami akong natututunan sa work ko. Yeth, I’ll tell you about my job. Nasa harap lang sya ng magandang building ng San Miguel. Nung 2015, wala pa tong building. Nag work kasi ako dati sa tabi netong building. Big hole lang to non. Dead end. Tanginang train of thought, napuputol, humihinto. Im cursed!!! Ohmaygaaaad! Gagawa na lang ako ng quick alamat! Ang topic for today, mga bata, ay tungkol sa alamat ng lipstick. Bilang mahilig sa lippie ang ating may akda, gumawa sya ng kwento tungkol sa kung paano nagsimula ang pamahid sa labi n

SINGKONG BUTAS

Sa hirap ng buhay ngayon, ultimo barya mahalaga. (kaganapan sa jeep umagang pauwi ako) Pasahero: bayad, wilcome.(lalakeng mukang papasok palang, ayoko maging judgmental, basta papasok palang) *abot bayad,abot sukli. bilang.kunot noo ni kuya passenger* P: magkanu ba hanggang wilcome? Driver: unse. P: subra ka singko. D: Salamat. *********************************************************************** Sa sobrang corrupt ng mga tao sa tabi-tabi, sa taas tass, mas may dangal pa ang ordinaryong tao na nagttrabaho sa ilalim ng araw kaysa sa mga taong nasa malambot na upuan at malamig na opisina. Nakakalungkot isipin na sa kabila ng pagnanais nating magluklok ng tapat na opisyal ng gobyerno, tila parang may masamang elemento ang nagluluklok sa kanila sa pwesto. Ano nga ba ang masamang elemento na naghahasik ng lagim sa gobyerno?PERA. Sabi nila, hindi ang pera ang sumisira sa buhay ng tao, kundi ang pagmamahal at pagnanais na magkamal ng limpak limpak na salapi. Aanhin mo ang

Barasoain Church - yung nasa sampung piso

disclaimer: Lahat ng pictures kuha lang sa humble kong android. raw lahat at hinaluan ng konting kaartehan ko, na minsan nakakainis dahil di naman kagandahan ang kinalalabasan. More practice!! Barasoain Church in Malolos, Bulacan Yung simbahan sa sampung piso: Kung titignan mo yung pera, mukang malaki yung simbahan..Pero syempre iba na ang mundo ngayon!! baka lumaki na ang mga tao at lumiit yung simbahan. Parang damit na nag sshrink pag nalabhan. Pero syempre!! joke lang mga yan.:p Magkamukha naman yung nasa sampung piso chaka sa actual kong nakita, andun yung puno na di ko alam kung legit bang yun padin yung puno, o apo na to nung original na puno. Syempre iba na ichura ng paligid nung simbahan.Yung nasa gilid ng bell tower eh may kalyeng tinayuan na ng mga maliliit na bahay at tindahan. Nakakita din ako ng ilang nagbbisikletang kuya na nakapara, nagbebenta ng kwek kwek,siomai, palamig at iba pang tnutusok. Sa kabilang side naman,