Skip to main content

Work-Related Shitness

I've always been the type of person who sees the good in every human being, to always leave a benefit of the doubt to people because they are what they are for a reason. But sometimes,when all your reserved patience and understanding spills off or already consumed, you see human flaws..

I was told by my boss before that I am the type of person who would want to work alone and will do her best to get to the result by herself, instead of asking for help. The type who will just sit down and work on her own shit, but will seek help once there's no options left. I've been like ever since, but that doesn't mean that I'm not a team player. The common good will always be my goal at work. But a fun fact..not all people think alike.

Dahil naputol lang din naman yung englihs thought, tagalugin na lang natin yung kwento ko..

Sa office, hindi naman nawawala yung mga shitty human beings na kelangan mo pakitunguhan araw araw. Mga akala mo napaka hardworking pero halos wala din naman ginagawa,tapos pag nautusan or napagalitan, nagmamalinis na agad. Minsan naiisip ko paano ba nabubuhay ang mga ganitong klaseng tao?

Another shitty thing about my work right now?People do not care for each other. Yes they are exceptional people, because they are good at what they do,but they don't care if someone from the team will fail or would get cut off the team. Kanya kanya ganon. Basta matapos lang araw, makuha ko yung goal ko for the day..I'm done. People don't even plan breakfasts together,drink after work together. Walang ganon. Something I miss about my previous company..there we care how each other is doing. Bigayan. After work, mag hihintayan pa just to have a quick breakfast together, kahit magkakalayo ng bahay. Those were the moments you cherish, tipong kahit shit yung work but the people there are so close to your heart, you dont wanna leave...hindi ganon sa current company ko eh. They are just human beings coexisting with each other.

There's always lamangan! not joel ha..charot! but alam mo yun, kokonte na nga lang kami, meron pang nagaganap back stabbing and siraan portion. Ewan ko bakit ganon. Ang hirap ng ganon. Pakiramdam ko walang totoo sa muka, minsan di pala talaga napipigilan magka trust issues.

Anyway,ayun lang naman ang rants ko for today. I hope I'll get a better week this coming week. Hayst. hirap nga talaga maging tao sometimes. 

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Alamat ng Lipistik

Friday again! Happy weekend world! Again, I ask myself, how can I fucking write something happy and witty, if all I can do is sulk over the idea or feeling of being unwanted. I can’t even say that I like myself. Feeling ko nagkakaron na naman ako ng episode of the inevitable. Pero I can get over this, I know. Una sa lahat, patawad sa mga nagbabasa ng blogs ko, ang boring kong tao. Dead kid. Wala ng nagaganap na interesting sakin, maliban sa madami akong natututunan sa work ko. Yeth, I’ll tell you about my job. Nasa harap lang sya ng magandang building ng San Miguel. Nung 2015, wala pa tong building. Nag work kasi ako dati sa tabi netong building. Big hole lang to non. Dead end. Tanginang train of thought, napuputol, humihinto. Im cursed!!! Ohmaygaaaad! Gagawa na lang ako ng quick alamat! Ang topic for today, mga bata, ay tungkol sa alamat ng lipstick. Bilang mahilig sa lippie ang ating may akda, gumawa sya ng kwento tungkol sa kung paano nagsimula ang pamahid sa labi n
2 comments
Read more

SINGKONG BUTAS

Sa hirap ng buhay ngayon, ultimo barya mahalaga. (kaganapan sa jeep umagang pauwi ako) Pasahero: bayad, wilcome.(lalakeng mukang papasok palang, ayoko maging judgmental, basta papasok palang) *abot bayad,abot sukli. bilang.kunot noo ni kuya passenger* P: magkanu ba hanggang wilcome? Driver: unse. P: subra ka singko. D: Salamat. *********************************************************************** Sa sobrang corrupt ng mga tao sa tabi-tabi, sa taas tass, mas may dangal pa ang ordinaryong tao na nagttrabaho sa ilalim ng araw kaysa sa mga taong nasa malambot na upuan at malamig na opisina. Nakakalungkot isipin na sa kabila ng pagnanais nating magluklok ng tapat na opisyal ng gobyerno, tila parang may masamang elemento ang nagluluklok sa kanila sa pwesto. Ano nga ba ang masamang elemento na naghahasik ng lagim sa gobyerno?PERA. Sabi nila, hindi ang pera ang sumisira sa buhay ng tao, kundi ang pagmamahal at pagnanais na magkamal ng limpak limpak na salapi. Aanhin mo ang
Post a Comment
Read more

Barasoain Church - yung nasa sampung piso

disclaimer: Lahat ng pictures kuha lang sa humble kong android. raw lahat at hinaluan ng konting kaartehan ko, na minsan nakakainis dahil di naman kagandahan ang kinalalabasan. More practice!! Barasoain Church in Malolos, Bulacan Yung simbahan sa sampung piso: Kung titignan mo yung pera, mukang malaki yung simbahan..Pero syempre iba na ang mundo ngayon!! baka lumaki na ang mga tao at lumiit yung simbahan. Parang damit na nag sshrink pag nalabhan. Pero syempre!! joke lang mga yan.:p Magkamukha naman yung nasa sampung piso chaka sa actual kong nakita, andun yung puno na di ko alam kung legit bang yun padin yung puno, o apo na to nung original na puno. Syempre iba na ichura ng paligid nung simbahan.Yung nasa gilid ng bell tower eh may kalyeng tinayuan na ng mga maliliit na bahay at tindahan. Nakakita din ako ng ilang nagbbisikletang kuya na nakapara, nagbebenta ng kwek kwek,siomai, palamig at iba pang tnutusok. Sa kabilang side naman,
Post a Comment
Read more