For some reason, sa bawat araw na matatapos,hinahanap ko 'tong page kong 'to..ewan, wala naman ako masyadong ideas. Pero madami akong nararamdaman. May ganun ba?
Parang kanina, sumakay ako sa MRT. Maambon nung naglakad ako, maambon nung nasa loob ako ng tren..pero peaceful naman yung isip ko. Wala akong ibang nasa isip, tinitignan ko lang yung mga tao, yung ulan, yung paligid na sobrang yamot dahil sa hassle ng pagbyahe pag umuulan. Andami daming mga bagay na nangyayare, habang ako,yung isip ko, sobrang payapa. Masyado ata akong mabait kahapon at sinagot na agad ni Lord yung wish kong peace of mind nung birthday ko. :) Ayun lang naman winish ko. Gusto ko lang nang katahimikan sa mga bagay bagay na nagpapaiyak sakin.
Kanina naramdaman kong, pwede na ako magsimula. Kinaya ko na ngumiti (nagselpi pa nga ako! pinost ko sa IG, check it out. charot!) nang dahil sa masaya ako. Nang hindi dahil sa kanya.
Simula ngayon, babawasan ko na mag sulat ng tungkol sa kanya. Pero mahirap pala yun.. wait lemme make bawi that! :p
Simula ngayon, iiwasan ko na syang isipin. Kung isipin ko man sya, sasabihin ko na sa sarili kong wag, iba na lang... tipong maisip ko yung kilig smile nya, I'm gonna tell myself: 'think of corndogs instead'. Ganen! pwede na yan.
Simula bukas, hindi ko na papakinggan yung Slow Down Time at Slow Motion. ahm..sige hindi na araw araw. gradual naman!
Simula sa Wednesday,hindi ko na iistalk yung peysbuk nya. bawal na! promise!! except syempre pag nasa newsfeed! mahirap i unsee yun!
yun muna for now, mahirap gawin sa isang linggo yung mga pahirap sa buhay ah! Isa isa lang. Naisip ko aksi, mahirap namang wag sumakay ng bus, kasi lagi ko sya namimiss pag nasa bus ako. Pano na lang ako papasok sa trabaho? wag na yun sige.
Buti na lang hindi ko memoryado number nya. kung hindi.magkakanda leche leche talaga ako.
Hindi na din siguro muna ako kakain ng pares. Chaka ng jollibee flavored fries. chaka ng kahit anong sour creamna food. Ayoko na din muna ng Angel's footlong, dahil madalas kong kainin yun pag kasama ko sya dati. Ayoko na din muna makakita ng baby, kasi ano..pano ko ba sasabihin yun sa kanya..wag na lang. kaya ko naman.lecheng life.
Kunyare hindi ko na lang din hahanapin yung mga bracelet kong nasa kanya na di ko alam bakit nya knkolekta tulad na lang ng pag harbat nya sa mga lighter ko dati. mga kaabnormalan nyang adorable para sakin. Oooops!! im defeating the purpose or my oplan resolutions.
Bawal mag reminisce!!!
Well, for a change, I'm typing this with a lighter heart naman.. not so sad, not so giddy din naman. Sakto lang. Just enough to move forward.:)
Parang kanina, sumakay ako sa MRT. Maambon nung naglakad ako, maambon nung nasa loob ako ng tren..pero peaceful naman yung isip ko. Wala akong ibang nasa isip, tinitignan ko lang yung mga tao, yung ulan, yung paligid na sobrang yamot dahil sa hassle ng pagbyahe pag umuulan. Andami daming mga bagay na nangyayare, habang ako,yung isip ko, sobrang payapa. Masyado ata akong mabait kahapon at sinagot na agad ni Lord yung wish kong peace of mind nung birthday ko. :) Ayun lang naman winish ko. Gusto ko lang nang katahimikan sa mga bagay bagay na nagpapaiyak sakin.
Kanina naramdaman kong, pwede na ako magsimula. Kinaya ko na ngumiti (nagselpi pa nga ako! pinost ko sa IG, check it out. charot!) nang dahil sa masaya ako. Nang hindi dahil sa kanya.
Simula ngayon, babawasan ko na mag sulat ng tungkol sa kanya. Pero mahirap pala yun.. wait lemme make bawi that! :p
Simula ngayon, iiwasan ko na syang isipin. Kung isipin ko man sya, sasabihin ko na sa sarili kong wag, iba na lang... tipong maisip ko yung kilig smile nya, I'm gonna tell myself: 'think of corndogs instead'. Ganen! pwede na yan.
Simula bukas, hindi ko na papakinggan yung Slow Down Time at Slow Motion. ahm..sige hindi na araw araw. gradual naman!
Simula sa Wednesday,hindi ko na iistalk yung peysbuk nya. bawal na! promise!! except syempre pag nasa newsfeed! mahirap i unsee yun!
yun muna for now, mahirap gawin sa isang linggo yung mga pahirap sa buhay ah! Isa isa lang. Naisip ko aksi, mahirap namang wag sumakay ng bus, kasi lagi ko sya namimiss pag nasa bus ako. Pano na lang ako papasok sa trabaho? wag na yun sige.
Buti na lang hindi ko memoryado number nya. kung hindi.magkakanda leche leche talaga ako.
Hindi na din siguro muna ako kakain ng pares. Chaka ng jollibee flavored fries. chaka ng kahit anong sour creamna food. Ayoko na din muna ng Angel's footlong, dahil madalas kong kainin yun pag kasama ko sya dati. Ayoko na din muna makakita ng baby, kasi ano..pano ko ba sasabihin yun sa kanya..wag na lang. kaya ko naman.lecheng life.
Kunyare hindi ko na lang din hahanapin yung mga bracelet kong nasa kanya na di ko alam bakit nya knkolekta tulad na lang ng pag harbat nya sa mga lighter ko dati. mga kaabnormalan nyang adorable para sakin. Oooops!! im defeating the purpose or my oplan resolutions.
Bawal mag reminisce!!!
Well, for a change, I'm typing this with a lighter heart naman.. not so sad, not so giddy din naman. Sakto lang. Just enough to move forward.:)
Comments